Гавіла
Гавіла (Гавуль, Гавел, Гавэл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Гавіла лац. Gaviła / Haviła | |
| Gavilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gawo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гавуль, Гавел, Гавэл |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гавіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГавіла, пазьней Гавуль (Gavilo, Gaul[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гаў- (імёны ліцьвінаў Гавень, Гаўвід, Гаўгонт; германскія імёны Gavienus, Gauwida, Gavigunt) паходзіць ад гоцкага gawi[3], германскага gaawja 'мясцовасьць, багатая воднымі крыніцамі; месца пасяленьня'[4].
У 1637 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Johannes Albertus Gevel, Regiomontanus Prussus[5]. У Прусіі (ваколіцы Мэмэлю) існавала вёска Gawillen (Gawellen)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на бояръ и на сторожовъ господарьскихъ Городенского жъ повѣту… на Болтромея а Павла, а Стася Говиловичовъ (9 ліпеня 1539 году)[7]; Кгавелъ Суткевичъ[8], Кгавелъ Станиславовичъ[9], Кгавелъ[10], Кгавелъ Крыштофовъ[11], Кгавелъ Военский[12], Кгавелъ Павловичъ Бакгински[13] (1567 год); Jan Gawel (1802 год)[14].
Носьбіты
рэдагавацьГавулі (Gawul) — прыгонныя зь вёскі Крукаў (каля Камаяў), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[16].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 142.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 622.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 107.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 63.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 384.
- ^ Kiseliūnaitė D. Klaipėdos krašto toponimai. Istorinis ir etimologinis registras. — Vilnius, 2020. P. 85.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 16.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 868.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 889, 902.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 946.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1019.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1104.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1130.
- ^ Helianów (gr.-kat.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 104.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 151.