Віндзь

	Віндзь; лац. Vindź
	Wind
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вінць, Вэнт
Зьвязаныя імёны	Вінтыла, Вінтаўт, Віндэр ; Эвінт
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Віндзь»

Віндзь (Вінць), Вэнт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вінда, Вінт або Вент, пазьней Вінд (Windo, Wint^[a], Went, Wind) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -вінд- (-вінт-) паходзіць ад германскага Winiþa, Winida 'назва племені вэнэдаў, перанесеная пазьней на славянаў'^[2]^[b]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Вінтыла, Вінтаўт, Віндэр (Вінтэр), Эвінт. Адзначаліся германскія імёны Wintila, Wintold, Winder (Winter), Evind.

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Winde (Wende, Winda), Windzin^[2].

У Прусіі бытавалі імёны: Windio, Windeko / Windike / Wyndyche / Wyndiko / Windiko (1340, 1351, 1363, 1399, 1397 і 1407 гады), Windil^[c] (1340 год)^[5]^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: чоловеки… а Виндя (9 лістапада 1449 году)^[7]; у бояръ Василишскихъ… в Мацка, а въ Малка Винцевичовъ (25 чэрвеня 1503 году)^[8]; чоловеков тяглых у волости Дорсунишскои… а Ромеика Виндевича (26 студзеня 1516 году)^[9]; Michael Windź (5 студзеня 1789 году)^[10]^[d].

Носьбіты

Вэнты (Wento) — літоўскі шляхецкі род зь Лідзкага павету^[13].

Вэнты (Went) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні^[14].

У 1905 годзе існаваў маёнтак Вінцішкі ў Даўгеліскай воласьці^[15].

Заўвагі

^ Паводле назваў мясцовасьцяў Wintestal, Wintenriet
^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак адэкватнага тлумачэньня іменнай асновы -вент- (-вінт-) зь летувіскай мовы^[3]
^ Адзначалася старажытнае германскае імя Windilo^[4]
^
Таксама:
- Віндзейка: siolo Windeiki (1564 год)^[11], Windeyki (1744 год)^[12];
- Віндзюн: Windziuny (1744 год)^[12]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1618.
^ ^а ^б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 289.
^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 24.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 991, 1618.
^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 736.
^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 118.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
^ Акты Литовской метрики. Т. 1, вып. 2. — Варшава, 1897. С. 133.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. S. 179.
^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1787—1790 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 158.
^ ^а ^б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 214.
^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 843.
^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 268.

[1] Паводле назваў мясцовасьцяў Wintestal, Wintenriet

[5] Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак адэкватнага тлумачэньня іменнай асновы -вент- (-вінт-) зь летувіскай мовы^[3]

[7] Адзначалася старажытнае германскае імя Windilo^[4]

[16] Таксама:
Віндзейка: siolo Windeiki (1564 год)^[11], Windeyki (1744 год)^[12];

Віндзюн: Windziuny (1744 год)^[12]

[5] Віндзейка: siolo Windeiki (1564 год)^[11], Windeyki (1744 год)^[12];

[6] Віндзюн: Windziuny (1744 год)^[12]

[2] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1618.

[SEMSNO-1997-289-3] а ^б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 289.

[4] Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 24.

[6] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 991, 1618.

[8] Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 736.

[9] Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 118.

[10] Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.

[11] Акты Литовской метрики. Т. 1, вып. 2. — Варшава, 1897. С. 133.

[12] Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. S. 179.

[13] Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1787—1790 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA

[14] Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 158.

[DWil-1744-15] а ^б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[17] Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 214.

[18] Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 843.

[19] Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 268.

[a]

[1]

[2]

[b]

[c]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[d]

[13]

[14]

[15]

[3]

[4]

[11]

[12]

Паходжаньне
Віндзь лац. Vindź
Wind
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вінць, Вэнт
Зьвязаныя імёны	Вінтыла, Вінтаўт, Віндэр Эвінт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Віндзь»