Вігіла
Вігіла (Вікула, Вігла, Вігель, Вікель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Вігіла лац. Vigiła / Vihiła | |
| Wigilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wigo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вігла, Вігель, Вікель |
| Вытворныя формы | Вігайла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вігіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВігіла, Вігула або Вікела, пазьней Вігель (Wigilo, Wigulo, Wikeli, Wiegel) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -віг- (-вік-) (імёны ліцьвінаў Вігунт, Вігмонт, Лодвік; германскія імёны Wigunt, Wigmunt, Lodvigus) паходзіць ад гоцкага і германскага wigs 'вайна, бойка'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wigil (Wiglo, Wikel, Wigel)[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: а три пустовщины, на йме: Викгилишки (16 кастрычніка 1533 году)[4]; Матеевое Викгъловича вдовы (каля 1566 году)[5]; Józef Wikiel (1805 год)[6].
Носьбіты
рэдагаваць- Сека, Мікалай, Максім, Сьпірыдон, Даніла, Гаўрыла, Ян, Антон, Павал, Цімох і Прохар Вікулы — жыхары вёсак Пуганаўкі, Рыбакоў і Карпінічаў (Полацкае ваяводзтва), якія ўпамінаюцца ў 1773 годзе[7]
- Ян Вігель — уласьнік зямлі ў ваколіцах Палангі на 1912 год[8]
На 1906 год існавала вёскі Вігулі ў Дзьвінскім павеце Віцебскай губэрні[9].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1578.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 287.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 144.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 381.
- ^ Szeszole, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Яўген Анішчанка, Туровля инвентарь 1773 в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 28 студзеня 2017 г.
- ^ Землевладение в Курляндской губернии. — Митава, 1912. С. 227.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 136.