Войніш
Войніш (Войнюш) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Войніш лац. Vojniš | |
| Weinisch Wünsch | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wein + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-) Uuenna + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Войнюш |
| Вытворныя формы | Віняш |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Войніш» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВайніш (Weinisch) і Вюнш (Wünsch[1]) — імёны германскага паходжаньня[2]). Іменная аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Вайнейка, Войнар, Войнат; германскія імёны Vunnecho, Wunar, Wonnat) паходзіць ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[3] або ад асновы -він- (-вайн-)[4]
Носьбіты
рэдагавацьВойнюшы (Wojniusz) гербу Трубы — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[5].
Войнішы — літоўскі шляхецкі род[6].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Altrichter A. Die Iglauer deutschen Familiennamen // Zeitschrift des Deutschen Vereines für die Geschichte Mährens und Schlesiens. Jg. 14. — Brünn, 1910. S. 212.
- ^ Steub L. Die oberdeutschen Familiennamen. — München, 1870. S. 214.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 388.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на В, Згуртаваньне беларускай шляхты