Вештар (Вэйштар), Віштар — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Vestarr
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад West + Hari
Іншыя формы
Варыянт(ы) Віштар, Вэйштар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вештар»

Паходжаньне

рэдагаваць

Вістар, Вестэр або Вестар (Wistarius, Guistarius[1], Wester[2], Vestarr[3], *Westaharjaz[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова віст- (вест-) (імёны ліцьвінаў Вістэла, Вештарт; германскія імёны Wistila, Westhard) паходзіць ад гоцкага *wist[6], германскага west 'захад'[7], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[8], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[9], германскага heru 'меч'[10].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Віштар (Wisztor)[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Езофъ Вешторъ (1524—1566 гады); люди приставенства лепунскогоЛюбортъ Воишторович (1 ліпеня 1542 году)[12]; у волости Меречскои сорокъ и чотыри чоловека конюховъ и тяглыхъ людеи илъкговъскихъ… Миколая Вишторовича (16 лютага 1566 году)[13]; з села Войшторовичъ (1567 год)[14]; Marianna Wiesztar (1808 год)[15]; Antoni Wejsztor (1827 год)[16].

Носьбіты

рэдагаваць
  • Езаф Вештар — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца паміж 1524 і 1566 гадамі

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся Вештараўскі (Вештеровский) фальварак у Віленскім ваяводзтве[17].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Boullón Agrelo A. I. Antroponimia medieval galega (ss. VIII—XII). — Tübingen, 1999. P. 254.
  2. ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 50.
  3. ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 71.
  4. ^ Peterson L. Lexikon över urnordiska personnamn. — Uppsala, 2004. S. 33.
  5. ^ Piel J. M., Kremer D. Hispano-gotisches Namenbuch. Der Niederschlag des Westgotischen in den alten und heutigen Personen- und Ortsnamen der Iberischen Halbinsel. — Heidelberg, 1976. S. 291.
  6. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 235.
  7. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1560.
  8. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  9. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  10. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  11. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 363.
  12. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 15.
  13. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 115.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 661.
  15. ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  16. ^ Dusmiany, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  17. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 77.