Біцін
Біцін (Біцен, Бітэн, Бітын, Бедзін) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Біцін лац. Bicin | |
| Bitin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Beto + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Біцен, Бітын, Бедзін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Біцін» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБіцін або Бецін (Bitinus, Bettin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова бід- (біт-) (імёны ліцьвінаў Біцейка, Біцель, Бітаўт; германскія імёны Bettika, Bitel, Bitold) паходзіць ад гоцкага beodan 'чакаць, спадзявацца'[1].
У Прусіі бытавалала імя Bitenne[2]
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Michał Biten (26 кастрычніка 1694 году)[3]; Bicinowicz (1671—1681 гады)[4]; Bityny (1744 год)[5].
Носьбіты
рэдагавацьНа гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Бяднішкі, на гістарычнай Ашмяншчыне — Біцяняты, у гістарычнай Прусіі — Бітэнэн.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 57.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 19.
- ^ Žagarės dvaro teismo knygos (1670—1751). — Vilnius, 2003. P. 266.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 125.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.