Бітар
Бітар (Бэтэр) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бітар лац. Bitar | |
| Bethari | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Beto + Hari |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бэтэр |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бітар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБетар (Betharius) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова бід- (біт-) (імёны ліцьвінаў Біцель, Біцін, Бітаўт; германскія імёны Bitel, Bitinus, Bitold) паходзіць ад гоцкага beodan 'чакаць, спадзявацца'[2], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], германскага heru 'меч'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Bitarowiczowa (20 лютага 1757 году)[6]; Mathias Bitarowicz (6 лістапада 1792 году)[7]; Jan Bether (1799 год)[8].
Носьбіты
рэдагаваць- Вітальд Бітаровіч (Witold Bitorowicz) — выхадзец з Ковенскай губэрні, які навучаўся ў Рыскай палітэхніцы[9]
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 228.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 57.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ G, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ B, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ Kryniczyn, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Album Academicum des Polytechnikums zu Riga, 1862—1912. — Riga, 1912. S. 79.