Бушыла
Бушыла (Бусіл, Бузель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бушыла лац. Bušyła | |
| Busilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Buoso + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бусіл, Бузель |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бушыла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБусіла, Бусіл, пазьней Бузэль або Бушэль (Busilo, Busilla[1][2], Busil[3], Busel[4], Büschel[5]) — імя германскага паходжаньня[6][7]. Іменная аснова -бус- (-бос-) (імёны ліцьвінаў Бушка, Бушман; германскія імёны Buske, Bussman) паходзіць ад стараверхненямецкага bōsi 'варожы, злы'[8] або ад германскага buozan 'паляпшаць, прыносіць карысьць'[9].
У Прусіі бытавала імя Bossel / Bossil[10].
У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Бусель (Busiel) і Бусіла (Busiło)[11].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: з Бусоловичы (1552 год)[12]; s panią Marcinową Buzielewiczową i s panem Wojciechem Buzielem (1621 год)[13]; Piotr Buzel (15—23 кастрычніка 1655 году)[14]; Busiły (1744 год)[15]; Jakub Busił[16], wioski… Busiły[17] (1782—1783 гады); Antoni Buszyło (1872 год)[18]; Parafia sumiliska… Buzele — okolica[19], Parafia Święciańska… Busiły[20] (1784 год); Izabela Buszyło (1892 год)[21]; Marianna Buszyło (1893 год)[22].
Носьбіты
рэдагаваць- Навум і Яфім Бушылы — жыхары вёскі Калодзезнага маёнтку Цімкавічаў, якія ўпамінаюцца 28 ліпеня 1638 году[23]
- Міхаіл Бусель — настаўнік Плоцельскай прыходзкай вучэльні на 1897 год[24]
Бушылы — сяляне-гаспадары ў вёсцы Малькавічах (Піншчына) на 1811 год[25].
У 1621 годзе ўпамінаўся маёнтак Бузелевічы ў Троцкім павеце[26].
На 1906 год існавала вёска Бусылава (Бусылова) у Невельскім павеце Віцебскай губэрні[27].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Бусілы.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Andrade Cernadas J. M. O tombo de Celanova: estudio introductorio, edición e índices (ss. IX—XII). — Santiago de Compostela, 1995. P. 682, 874.
- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
- ^ Steub L. Die oberdeutschen Familiennamen. — München, 1870. S. 98.
- ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 21.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 330.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 273.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 203.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 329—330.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 20.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 73.
- ^ Полоцкая ревизия 1552 года. — Москва, 1905. С. 34.
- ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 46.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 303.
- ^ Jodczyk K. Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 1: Dekanat Brasław. — Białystok, 2009. S. 412.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 86.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 90.
- ^ Wołma (prawosł.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio Kauno dekanato vizitacija 1782 m. — Vilnius, 2001. P. 774.
- ^ Jodczyk K. Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 1: Dekanat Brasław. — Białystok, 2009. S. 285—286.
- ^ Kamień, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Derewna, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 27.
- ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897.С. 103.
- ^ Яўген Анішчанка, список крестьян дворохозяев Пинского уезда за 1811 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 26 студзеня 2015 г.
- ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 46.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 267.