Арцём Мікаян
Арцём Іванавіч Мікаян (па-армянску: Արտեմ Հովհաննեսի Միկոյան; імя пры нараджэньні Анушаван Аванэсавіч Мікаян (па-армянску: Անուշավան Հովհաննեսի Միկոյան); 23 ліпеня (5 жніўня) 1905, сяло Санаін, Тыфліская губэрня, Расейская імпэрыя — 9 сьнежня 1970, Масква, СССР) — савецкі авіяканструктар, генэрал-палкоўнік інжынэрна-тэхнічнай службы, кіраўнік АКБ-155.
Арцём Мікаян | |
Анушаван Аванэсавіч Мікаян | |
Род дзейнасьці | авіяканструктар |
---|---|
Дата нараджэньня | 23 ліпеня (5 жніўня) 1905[1][2] |
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 9 сьнежня 1970[3][4][1][…] (65 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | бортынжынер, вынаходнік, палітык, вайсковец, лётчык |
Навуковая сфэра | аэракасьмічная інжынэрыя[d] |
Месца працы | |
Сябра ў | Акадэмія навук СССР[d][2] |
Узнагароды | |
Акадэмік АН СССР (1968), двойчы Герой Сацыялістычнай Працы, шасьціразовы ляўрэат Сталінскай прэміі, ляўрэат Ленінскай прэміі (1962). Брат Анастаса Мікаяна. Чалец КПСС з 1925 году. Дэпутат Вярхоўнага Савету СССР 3—8 скліканьняў.
Жыцьцяпіс
рэдагавацьСкончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя М. Я. Жукоўскага ў 1936 годзе. З 1940 году галоўны канструктар досьледнага канструктарскага бюро па самалётабудаваньні, з 1956 году генэральны канструктар. З 1940 году пад кіраўніцтвам Мікаяна (разам зь Міхаілам Гурэвічам) спраектаваў зьнішчальнік МіГ-1, мадыфікаваны варыянт якога МіГ-3 шырока выкарыстоўваўся ў Вялікую Айчынную вайну. Стварыў шэраг звышгукавых зьнішчальнікаў, у тым ліку МіГ-21, МіГ-23, МіГ-29. На рэактыўным самалёце Е-266 яго канструкцыі зьдзейсьнена некалькі сусьветных рэкордаў.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г МИКОЯН // Большая российская энциклопедия (рас.) — Москва: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ^ а б в г д е ё Հայկական սովետական հանրագիտարան (арм.) — Երևան: 1981. — Т. 7. — С. 542.
- ^ Artjom Iwanowitsch Mikojan // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ Artem J. Mikojan // Munzinger Personen (ням.)
Літаратура
рэдагаваць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 10: Малайзія — Мугаджары. — 544 с. — ISBN 985-11-0169-9