Аркадзь Бабчанка

Аркадзь Бабчанка
	Аркадзь Бабчанка
Дата нараджэньня	18 сакавіка 1977 (47 гадоў)
Месца нараджэньня	Масква, СССР;
Месца вучобы	Сучасная гуманітарная акадэмія[d] (1999);
Занятак	журналіст, пісьменьнік, ваенны карэспандэнт
Месца працы	Маскоўскі камсамолец[d]; Армейскі магазын[d]; Постскрыптум[d]; Новая газэта[d];
Узнагароды	Дэбют[d] (2001) прэмія Тухольскага[d] (2015)
	Аркадзь Бабчанка ў Вікісховішчы

Аркадзь Аркадзьевіч Бабчанка (нар. 18 сакавіка 1977, Масква) — расейскі пісьменьнік, журналіст, вайсковы карэспандэнт, выдавец.

Жыцьцяпіс

У 1995 годзе прызваны ў армію, служыў на Паўночным Каўказе ў войсках сувязі, прымаў удзел у Першай расейска-чачэнскай вайне. Звольнены ў запас у 1997 годзе.

Скончыў юрыдычны факультэт Сучаснага гуманітарнага ўнівэрсытэту з дыплёмам бакалаўра юрыспрудэнцыі па міжнародным праве.

Пасьля пачатку другой чачэнскай вайны падпісаў кантракт з узброенымі сіламі Расейскай Фэдэрацыі і прымаў удзел у баявых дзеяньнях. Служыў сувязістам, пасьля ў мотастралковых войсках, пасьля камандзірам разьліку ў гранатамётным узводзе.

У 2000 годзе звольнены ў запас у званьні гвардыі старшыны.

У тым самым годзе заняўся журналістыкай. Быў карэспандэнтам «Новай газэты», пазьней — ваенным карэспандэнтам падчас вайны ў Паўднёвай Асэтыі ў 2008 годзе.

У сакавіку 2012 году супраць Бабчанкі была ўзбуджаная крымінальная справа па артыкуле 212 Крымінальнага кодэксу Расейскай Фэдэрацыі (заклікі да масавых беспарадкаў) у сувязі з публікацыяй запісу аб магчымай тактыцы мітынгоўцаў «за сумленныя выбары»^[2].

Выдавец часопіса «Искусство войны»^[3].

У 2017 годзе Бабчанка пакінуў Расею. У сьнежні 2016 году ён адмовіўся выказваць спачуваньні родным і блізкім загінулых пры крушэньні самалёта Ту-154 Міністэрства абароны Расеі над Чорным морам. Ён патлумачыў гэта тым, што ахвяры авіякатастрофы, якія накіроўваліся ў Сырыю, як выказаўся журналіст, «сьпявалі і скакалі ў падтрымку» расейскіх уладаў. Пасьля гэтага калумніст «Комсомольской правды» Анатоль Жыхароў заклікаў узбудзіць крымінальную справу ў дачыненьні да Бабчанкі, а дэпутат Дзярждумы Расеі Віталь Мілонаў прыгразіў журналісту пазбаўленьнем грамадзянства^[4].

Жыў у Празе^[5]^[6]. У ліпені 2017 году жыў у Ізраілі^[7], са жніўня 2017 па травень 2018 году ў Кіеве^[8]^[9].

З кастрычніка 2017 па травень 2018 году вёў праграму «Prime: Бабченко» на крымскататарскам тэлеканале ATR^[10].

Інсцэнаваньне забойства

29 траўня 2018 году знаёмыя і сваякі паведамілі, што пры ўваходзе ў яго кіеўскую кватэру ў Дняпроўскай раёне невядомыя выпусьцілі яму ў сьпіну некалькі куль, у той час як жонка Бабчанкі была ў ваннай^[11]^[12]. Сам Бабчанка нібыта памёр у машыне хуткай дапамогі па дарозе ў бальніцу. 30 траўня, выступаючы на прэс-канфэрэнцыі, кіраўнік СБУ Васіль Грыцак заявіў аб тым, што Бабчанка жывы; па словах Грыцака, даведаўшыся пра падрыхтоўку забойства, супрацоўнікі СБУ арыштавалі меркаванага забойцу, а само забойства інсцэніравалі, каб выйсьці на таго, хто замаўляў злачынства^[13]. І кілер і арганізатар — украінскія грамадзяне, якіх па словах СБУ завэрбавалі расейскія спэцслужбы. Сам Бабчанка таксама выступіў на гэтай прэс-канфэрэнцыі. Пазьней зьявіліся ролікі, затрыманьня арганізатара і відэа перадачы грошай^[14]^[15].

Асабістае жыцьцё

Жанаты, мае дачку^[16].

Цытаты

	Нагадаю, што Расейская Фэдэрацыя акупавала 20% тэрыторыі Грузіі, якія й дагэтуль акупаваныя. Расейская Фэдэрацыя акупавала і анэксавала Крым, акупавала Данецк. Я мяркую, што наступнай будзе Беларусь. Калі гэта атрымаецца, калі Расея далучыць, акупіруе, ці створыць нейкую хаўрусную дзяржаву з Беларусьсю, то тады вайна ў Эўропе становіцца практычна непазьбежнай. Пагэтаму, самае галоўнае, што зараз трэба зрабіць: сьветавая супольнасьць павінная зразумець, з кім яна мае справу, павінна дакладна ўяўляць, што сабой уяўляе пуцінская Расея.^[17]^[18]

Бібліяграфія

Алхан-Юрт. — Яуза, 2006. — 478 с. — ISBN 5-87849-190-7.
Война. — Альпина нон-фикшн, 2015. — 351 с. — ISBN 978-5-91671-345-9.

Крыніцы

^ Deutsche Nationalbibliothek Record #13255304X // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
^ Против журналиста Аркадия Бабченко возбуждено уголовное дело о призывах к массовым беспорядкам СОВА Праверана 2015-06-09 г.
^ Искусство войны с Аркадием Бабченко. Интернет-конференция, Беломорканал, 27.03.2010}}
^ У Кіеве застрэлілі вядомага расейскага журналіста, Радыё Свабода, 29-05-2018
^ Arkady Babchenko (2017-02-24) The 'unpatriotic' post on Facebook that meant I finally had to flee Russia. The Guardian. Праверана 2017-03-01 г.
^ Независимый журналист Аркадий Бабченко покинул Россию. Эхо Москвы (2017-02-21). Праверана 2017-02-22 г.
^ Бабченко послал подальше российских журналистов, подавших на него в суд. ReplyUa (2017-06-01).
^ Убийцы, оккупанты и узурпаторы. Обозреватель (2017-08-25).
^ Бабченко: «Открытое нападение Путина на Украину сейчас — один из наиболее вероятных сценариев». Гордон (2017-11-03).
^ 27.10.17 PRIME: Бабченко. ATR (2017-10-27).
^ У Кіеве забіты расійскі журналіст Аркадзь Бабчанка Intex-press 29-03-2018
^ У Кіеве забіты расійскі журналіст Аркадзь Бабчанка, жорсткі крытык Пуціна
^ Журналист Аркадий Бабченко жив. Его «убийство» оказалось спецоперацией СБУ, Intex-press 30-03-2018
^ Украинские спецслужбы показали видео задержания заказчика «убийства» журналиста Бабченко Intex-press 30-03-2018
^ СБУ: Бабчанка жывы, арганізатара замаху затрымалі, радыё Свабода, 30-05-2018
^ Про «пятый пункт» и пятую колонну. The New Times (2014-04-14).
^ Выступление Бабченко в Совете Европы // POLITua (video)
^ Геббельс аплодирует: Бабченко разгромил Россию в ПАСЕ obozrevatel.com

Вонкавыя спасылкі

Аркадзь Бабчанка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[_892019d5a992437b-1] Deutsche Nationalbibliothek Record #13255304X // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.

[2] Против журналиста Аркадия Бабченко возбуждено уголовное дело о призывах к массовым беспорядкам СОВА Праверана 2015-06-09 г.

[3] Искусство войны с Аркадием Бабченко. Интернет-конференция, Беломорканал, 27.03.2010}}

[4] У Кіеве застрэлілі вядомага расейскага журналіста, Радыё Свабода, 29-05-2018

[5] Arkady Babchenko (2017-02-24) The 'unpatriotic' post on Facebook that meant I finally had to flee Russia. The Guardian. Праверана 2017-03-01 г.

[6] Независимый журналист Аркадий Бабченко покинул Россию. Эхо Москвы (2017-02-21). Праверана 2017-02-22 г.

[7] Бабченко послал подальше российских журналистов, подавших на него в суд. ReplyUa (2017-06-01).

[8] Убийцы, оккупанты и узурпаторы. Обозреватель (2017-08-25).

[9] Бабченко: «Открытое нападение Путина на Украину сейчас — один из наиболее вероятных сценариев». Гордон (2017-11-03).

[10] 27.10.17 PRIME: Бабченко. ATR (2017-10-27).

[11] У Кіеве забіты расійскі журналіст Аркадзь Бабчанка Intex-press 29-03-2018

[12] У Кіеве забіты расійскі журналіст Аркадзь Бабчанка, жорсткі крытык Пуціна

[13] Журналист Аркадий Бабченко жив. Его «убийство» оказалось спецоперацией СБУ, Intex-press 30-03-2018

[14] Украинские спецслужбы показали видео задержания заказчика «убийства» журналиста Бабченко Intex-press 30-03-2018

[15] СБУ: Бабчанка жывы, арганізатара замаху затрымалі, радыё Свабода, 30-05-2018

[16] Про «пятый пункт» и пятую колонну. The New Times (2014-04-14).

[17] Выступление Бабченко в Совете Европы // POLITua (video)

[18] Геббельс аплодирует: Бабченко разгромил Россию в ПАСЕ obozrevatel.com

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Аркадзь Бабчанка

Дата нараджэньня	18 сакавіка 1977(1977-03-18) (47 гадоў)
Месца нараджэньня	Масква, СССР^[1]
Месца вучобы	Сучасная гуманітарная акадэмія^[d] (1999)
Занятак	журналіст, пісьменьнік, ваенны карэспандэнт
Месца працы	Маскоўскі камсамолец^[d] Армейскі магазын^[d] Постскрыптум^[d] Новая газэта^[d]
Узнагароды	Дэбют^[d] (2001) прэмія Тухольскага^[d] (2015)
Аркадзь Бабчанка ў Вікісховішчы