Аляксей Аляксеевіч Брусілаў (31 сьнежня 1853, Тыфліс — 17 сакавіка 1926, Масква) — расейскі і савецкі васковец і вайсковы пэдагог, генэрал ад кавалерыі (з 6 сьнежня 1912), генэрал-ад’ютант (з 10 красавіка 1915), галоўны інспэктар кавалерыі РККА (1923).

Аляксей Брусілаў
Алексей Брусилов
31 сьнежня 185317 сакавіка 1926
Брусілаў у 1917 годзе
Месца нараджэньня Тыфліс
Месца сьмерці Масква
Прыналежнасьць Расейская імпэрыя
РСФСР
СССР
Гады службы 1872—1924
Званьне генэрал ад кавалерыі,
генэрал-ад’ютант
Камандаваў 8-я армія
(28 ліпеня 1914 — 17 сакавіка 1916)
Паўднёва-заходні фронт
(17 сакавіка 1916 — 22 траўня 1917)
Вярхоўны Галоўнакамандуючы Расейскай арміяй
(22 траўня — 19 ліпеня 1917)
Бітвы/войны Расейска-турэцкая вайна 1877—1878 гадоў:

Першая суьсветная вайна:

Польска-савецкая вайна

Узнагароды
Ордэн Сьвятога Георгія 4 ступені
Ордэн Сьвятога Георгія 4 ступені
Ордэн Сьвятога Георгія 3 ступені
Ордэн Сьвятога Георгія 3 ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера II ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера II ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера III ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера III ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера IV ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера IV ступені
Ордэн Сьвятой Ганны I ступені
Ордэн Сьвятой Ганны I ступені
Ордэн Сьвятой Ганны II ступені
Ордэн Сьвятой Ганны II ступені
Ордэн Сьвятой Ганны III ступені
Ордэн Сьвятой Ганны III ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава I ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава I ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава II ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава II ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава III ступені
Ордэн Сьвятога Станіслава III ступені
Георгіеўская зброя Георгіеўская зброя, упрыгожаная дыямэнтамі

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

У 1872 скончыў Пажаскі корпус. Праходзіў вайсковую службу на Каўказе. Быў удзельнікам расейска-турэцкай вайны 1877—1878 гадоў.

У 1883 скончыў кавалерыйскую школу ў Санкт-Пецярбургу. У далейшым быў яе выкладчыкам, а ад 1902 — начальнікам гэтай школы.

У 1906—1914 гадах Брусілаў — начальнік 2-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі, камандзір 14-га армейскага корпусуа, памочнік камандзіра Варшаўскага вайсковай акругі, камандзір 12-га армейскага корпусу.

Удзельнік ППершай сусьветнай вайны. Камандаваў 8-й арміяй. З сакавіка 1916 быў галоўнакамандуючым Паўднёва-Заходняга фронту, войскі якога ў траўні — жніўні 1916 году ажыцьцявіла прарыў аўстра-нямецкага фронту. Гэтая ўдалая баявая апэрацыя расейскай арміі ўвайшла ў гісторыю як Брусілоўскі прарыў.

У траўні — ліпені 1917 году Брусілаў займаў пасаду Вярхоўнага галоўнакамандуючага Узброеных сіл Расеі, адстойваў ідэю вядзеньня вайны да пераможнага канца.

Пасьля кастрычніцкага перавароту 1917 году Брусілаў ухіліўся ад актыўнай дзейнасьці, жыў у Маскве. Падчас рэвалюцыі быў выпадкова паранены аскепкам снараду, што патрапіў у яго дом падчас баёў паміж чырвонагвардзейцамі і юнкерамі. Вясной — летам 1918 году таемна супрацоўнічаў зь Белым рухам. У жніўні — кастрычніку 1918 году быў пад арыштам на гаўптвахце ў Маскоўскім Крамлі па падазрэньні ў контррэвалюцыйнай дзейнасьці. Да вясны 1919 году быў пад хатнім арыштам.

У пачатку польска-савецкай вайны 1920 Брусілаў добраахвотна ўступіў у Чырвоную армію. З траўня 1920 году ўзначальваў Асаблівую нараду пры галоўнакамандуючым усімі ўзброенымі сіламі Савецкай Рэспублікі, якая выпрацоўвала парады па ўмацаваньню чырвонай арміі. У верасьні 1920 году сумесна з М. Калініным, Леніным, Л. Троцкім і С. Камяневым падпісаў заклік да афіцэраў арміі барона Ўрангеля, каб тыя спынілі Грамадзянскую вайну ў замен на гарантыі амністыі ўсім, хто пяройдзе на савецкі бок[1].

З 1921 году — старшыня камісіі па арганізацыі дапрызыўной кавалерыйскай падрыхтоўкі. У 1923—1924 гадах — інспэктар кавалерыі РСЧА. З 1924 году быў пры Рэўваенсавеце для асабліва значных даручэньняў.

Памёр 17 сакавіка 1926 ад запаленьня лёгкіх. Брусілава пахавалі на Новадзявочых могілках у Маскве[2].

  1. ^ «К офицерам армии барона Врангеля (воззвание)», Правда, 12 верасьня 1920 году, №202}}
  2. ^ БРУСИЛОВ Алексей Алексеевич (1853—1926) (рас.)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Аляксей Брусілаўсховішча мультымэдыйных матэрыялаў