Аляксандар Мядзьведзь

савецкі і беларускі барацьбіт

Алякса́ндар Васі́льевіч Мядзьве́дзь (16 верасьня 1937, места Белая Царква, УССР — 2 верасьня 2024, Менск, Беларусь) — беларускі барэц вольнага стылю, заслужаны майстар спорту (1962), заслужаны дзеяч фізычнай культуры Беларусі (1969). Прафэсар (1976).

Аляксандар Мядзьведзь
Алімпійскі чэмпіён (вольная барацьба)
Дата нараджэньня 16 верасьня 1937(1937-09-16)[1][2]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 2 верасьня 2024(2024-09-02)[3] (86 гадоў)
Месца сьмерці
Месца вучобы
Занятак барэц, трэнэр, спартовец
Навуковая сфэра спорт[4], аўтабіяграфія[d][4], успамін[d][4] і барацьба[4]
Месца працы
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР ордэн «Знак Пашаны» Silver Olympic Order
заслужаны трэнэр СССР Заслужаны майстар спорту СССР
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Мядзьведзь (неадназначнасьць).

Біяграфія

рэдагаваць

Спартовую кар’еру распачаў у 1959 годзе на II Спартакіядзе народаў СССР, дзе заваяваў бронзавы мэдаль.

Аляксандар Мядзведзь — трохразовы алімпійскі чэмпіён (1964, 1968, 1972), прычым у трох розных вагавых катэгорыях (паўцяжкай, цяжкай і абсалютнай), 7 разоў (1962—1963, 1966—1967, 1969—1971) быў чэмпіёнам сьвету, 4 разы (1966, 1968, 1971 і 1972) — чэмпіёнам Эўропы.

У 1961 годзе скончыў школу трэнэраў пры Беларускім дзяржаўным інстытуце фізычнай культуры, а ў 1965 годзе — гэты інстытут.

Па заканчэньні спартовай кар’еры працаваў дацэнтам у Менскім радыётэхнічным інстытуце і трэнэрам па барацьбе.

У 2001 годзе вызнаны найлепшым спартоўцам Беларусі XX стагодзьдзя. У 2005 годзе быў вызнаны найлепшым вольным барцом у гісторыі спорту і ўведзены ў Залю спартовай славы барацьбы.

Жанаты, двое дзяцей — дачка і сын Аляксей (барэц, уладальнік Кубка сьвету), тры ўнукі.

З 1970 году ў Беларусі праводзіцца традыцыйны міжнародны турнір па вольнай барацьбе на прызы Аляксандра Мядзьведзя (катэгорыя Гран-пры).

Узнагароды

рэдагаваць
  • Ордэн МАК і прыз «За высакароднасьць у спорце» (1975)
  • Заслужаны майстар спорту (1962)
  • Заслужаны трэнэр БССР (1979)
  • Заслужаны трэнэр СССР (1984)
  • Ганаровы грамадзянін Менску (1975)

Літаратура

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць