Аляксандар Астроскі

Аляксандар Астроскі (1570, вёска Вявёрка каля Тарнава — 13 сьнежня 1603[1], места Тарнопаль) — дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай. Ваявода валынскі (з 1593).

Аляксандар Астроскі
Аляксандар Астроскі
Аляксандар Астроскі

Герб «Астроскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 1570(1570)
Памёр 13 сьнежня 1603
Пахаваны
Род Астроскія
Бацькі Канстантын Астроскі
Соф’я з Тарноўскіх
Жонка Ганна з Косткаў
Дзеці Соф’я, Канстантын Аляксандар, Крыштап, Януш Павал, Аляксандар, Ганна Алаіза, Кацярына

Быў старостам пераяслаўскім (з 1594). Валодаў местамі Ратнам (прыкладана з 1590), Дарагабужам, Суражам, Зьвягелем, паловай места Астрогу (усе з 1603)[2].

Біяграфія

рэдагаваць
 
Ганна Костка

З княскага роду Астроскіх гербу ўласнага, сын Канстантына-Васіля, ваяводы кіеўскага, і Соф’і з Тарноўскіх. Меў братоў Януша, кашталяна кракаўскага, і Канстантына, старосту ўладзімерскага, а таксама сясьцёр Кацярыну і Лізавету.

Дзяцінства правёў у Дубне, выхаваньне і адукацыю спачатку атрымаў у Астрозе, а потым пры двары караля і вялікага князя.

Збудаваў палац у Яраславе, уладаньні жонкі ў Рускім ваяводзтве. У 1593 року разьбіў пад Яраславам татараў.

Разам з бацькам супрацьдзейнічаў правядзеньню царкоўнай уніі, удзельнічаў у праваслаўным саборы 1596 року ў Берасьці, саборы праваслаўных і пратэстантаў 1599 року ў Вільні.

У 1592 року ажаніўся з Ганнай (1575—1635), дачкой кашталяна гданьскага і ваяводы сандамірскага Яна Косткі (1529—1581) і Соф’і Адроваз (1540—1580). У шлюбе нарадзіліся дзеці:

  • Соф’я (1595—1622), жонка з 1613 року князя Станіслава Любамірскага (1583—1649);
  • Аляксандар (?—1607);
  • Адам Канстантын (пам. 1618);
  • Крыштап (пам. 1606);
  • Януш Павал (?—1619);
  • Васіль (пам. 1605);
  • Ганна Алаіза (1600—1654), жонка з 1620 року гетмана вялікага літоўскага Яна Караля Хадкевіча (1560-1621)
  • Кацярына (1602—1642), жонка з 1620 року ваяводы кіеўскага Томаша Замойскага (1594—1638).

Неспадзявана памёр у 1603 року (магчыма яго атруцілі). Спачыў у Астрозе, у царкве Божага Яўленьня.

  1. ^ Chłapowski K. Starostowie niegrodowi w Koronie 1565—1795 Materiały źródłowe. — Warszawa: Bellerive-sur-Allier, 2017. S. 195.
  2. ^ Пазднякоў В. Астрожскія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 263.

Літаратура

рэдагаваць
  • Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
  • Sawczyk B., Sąsiadowicz M., Stańczyk E. Ocalić od zapomnienia… Patroni tarnowskich ulic. Tom 2. — Tarnów, 2004. ISBN 83-915445-6-7.
  • Бондарчук Я., Бендюк М. Портрети князів Острозьких XVI — першої половини XVII століття // Українська культура: минуле 32 сучасне, шляхи розвитку. Вип. 15, 2009.
  • Ворончук І. Володіння князів Острозьких на Східній Волині. — Київ-Старокостянтинів, 2001.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць