Абель (Абыла, Абуль, Абаль) — мужчынскае імя.

Abel
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Abo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Абыла, Абуль, Абаль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Абель»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Абіла, пазьней Абэль (Abilo, Abel[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова аб- (імёны ліцьвінаў Абор, Абуд, Абрат; германскія імёны Abar, Abbud, Abrada) паходзіць ад гоцкага aba 'мужчына, муж'[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: мещанин Могилевский Санко Абыла (1578—1580 гады)[4]; u Abolewicza, dzierżawców nieruchomości należących do starostwa rzeżyckiego (2 ліпеня 1774 году)[5].

Носьбіты

рэдагаваць
  • Флярыян Вінцэнтавіч Абялевіч (Абелевич) — селянін з ваколіцаў Вількаміру, які меў у валоданьні зямлю на 1882 год[6]

Абулевічы (Abulewicz) гербу Навіна — літоўскі шляхецкі род[7].

Засьценак і вёска з назвай Абелішкі існавалі на гістарычных Ашмяншчыне[8] і Прусіі (каля Караляўцу)[9]. На гістарычнай Слонішчыне існуе вёска Абелькавічы.

  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 161.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 11.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 41.
  4. ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 247.
  5. ^ Szlachta polsko-inflancka wobec przełomu: Materiały z dyneburskich akt grodzkich i ziemskich z lat 1764—1775. — Toruń, 2018. S. 91.
  6. ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 1.
  7. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 8.
  8. ^ Gmina wiejska Święciany, Radzima.net
  9. ^ Słownik geograficzny... T. I. — Warszawa, 1880. S. 20.