Ісернскі сельсавет
І́сернскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Слуцкага раёну Менскае вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Ісерна.
| Ісернскі сельсавет | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | |
| Статус | сельсавет Беларусі[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Ісерна |
| Дата ўтварэньня | 20 жніўня 1924 |
| Насельніцтва |
|
| Месцазнаходжаньне | |
| |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Гісторыя
рэдагаваць20 жніўня 1924 году створаны Ісернскі сельсавет у складзе Слуцкага раёну Слуцкай акругі. З 9 чэрвеня 1927 годуа ў складзе Бабруйскай акругі. Пасьля скасаваньня акруговай сыстэмы 26 ліпеня 1930 году ў Слуцкім раёне БССР. З 21 чэрвеня 1935 году ў Слуцкім раёне Слуцкай акругі. Пасьля ўвядзеньня абласнога падзелу 20 лютага 1938 году ў Слуцкім раёне Менскай вобласьці.
З 20 верасьня 1944 году па 8 студзеня 1954 году ў складзе Бабруйскай вобласьці. 10 траўня 1960 году ў склад Кіраўскага сельсавету перададзены вёскі Іграева і Працавічы[1].
28 траўня 2013 году ў склад сельсавету перададзеныя вёскі Валаты і Вялікая Сьліва, якія ўваходзілі ў склад Казловіцкага сельсавету[2].
Паводле перапісу 2009 году насельніцтва сельсавету (9 населеных пунктаў) — 911 чалавек[3], зь іх 96,2 % — беларусы, 2,7 % — расейцы[4].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 10 траўня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
- ^ Насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года Архівавана 2 кастрычніка 2019. (рас.)
- ^ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года (рас.)
Літаратура
рэдагаваць- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 352