Ільць
Ільць — мужчынскае імя.
| Ільць лац. Ilć | |
| Ildia | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Гільцін, Ілбуць, Ілгут, Гільтэр, Гельтман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ільць» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГілда, Гілта, Гілт або Ілдзя (Hildo, Hilto, Hilt, Ildia[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гілд- (-ілт-, -гелт-) паходзіць ад германскага hildiō 'бой'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Гільцін, Ілбуць, Ілгут, Гільтэр, Гельтман. Адзначаліся германскія імёны Hiltin, Ilbuth (Hiltiboto), Illgut (Hiltgudis), Hilder, Heltmann (Hiltiman).
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Helt, Hiltosz, Hildebrand, Hildegundis, Hildmar, Hildewigis, Hiltwin, Mathildis[4].
У Прусіі (ваколіцы Мэмэлю) бытавала імя Ілгаўд[a]: Pawel Illgawd (1511—1520 гады)[6], таксама існавалі вёскі Maszerim Ilgaude і Ilgauden[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Петръ Илтевичъ (1567 год)[8][b].
Носьбіты
рэдагаваць- Пётар Ільцевіч — эйшыскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1567 году
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Ilgaudus[5]
- ^ Таксама:
- Ілман (адзначалася германскае імя Ilmann[9]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксаваліся прозьвішчы Ілман і Ілмановіч у летувізаванай форме[10];
- Ільмін: Wincenty Ilminowicz (1832 год)[11];
- Ілмонт (адзначалася старажытнае германскае імя Hilmunt[12]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Ілмонт у летувізаванай форме[10];
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 132.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 821.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 103.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 104.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 130.
- ^ Rowell S. C. Aspects of settlement in the Klaipėda District (Memelland) in the late fifteenth and early-sixteenth centuries // Acta historica universitatis Klaipedensis. T. 11, 2005. P. 29.
- ^ Kiseliūnaitė D. Klaipėdos krašto toponimai. Istorinis ir etimologinis registras. — Vilnius, 2020. P. 98.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 767.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 250.
- ^ а б Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 237.
- ^ Dukszty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 833.