Ёван Раіч

сэрбскі гісторык, манах

Ёван Ра́іч (11 лістапада 1726, Срэмскі-Карлаўцы, Сэрбія — 11 сьнежня 1801) — сэрбскі гісторык.

Ёван Раіч
па-сэрбску: Јован Рајић
Дата нараджэньня 21 верасьня 1726(1726-09-21) або 22 лістапада 1726(1726-11-22)[1]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 22 сьнежня 1801(1801-12-22) (75 гадоў) або 23 сьнежня 1801(1801-12-23)[1] (75 гадоў)
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак гісторык, географ, пісьменьнік, філёзаф, драматург, паэт

Жыцьцяпіс рэдагаваць

Нарадзіўся ў паселішчы Срэмскі-Карлаўцы, вучыўся ў езуіцкай гімназіі ў Комаране, потым у пратэстанцкай у Шопране і нарэшце ў 1752—1756 гадах вывучаў багаслоўе ў Кіева-Магілянскай акадэміі. Пасьля некаторы час выкладаў у Срэмскі-Карлаўцах і Нові Садзе, а ў 1772 годзе прыняў пострыг у Ковільскім манастыры, дзе ў пазьней стаў архімандрытам і правёў астатак жыцьця за напісаньнем літаратурных і гістарычных прац. Пісаў на мностве моў[2], сярод якіх нямецкая, вугорская, расейская, царкоўнаславянская і лацінская.

Навуковая дзейнасьць рэдагаваць

Аўтар «Гісторыі розных славянскіх народаў і найперш за ўсё баўгар, харватаў і сэрбаў…» (Исторія разныхъ славенскихъ народовъ, наипаче болгаръ, хорватовъ и сербовъ, изъ тмы забвенія изятая, Вена, 1794—1795, ч. 1—4), у якой найбольшую значнасьць маюць ч. 2 (канец) — 4, прысьвечаныя гісторыі Сэрбіі ад часоў старажытнасьці да другой паловы 18 стагодзьдзя. У гэтым творы Раіча адлюстраваўся рост нацыянальнай самасьвядомасьці сэрбскага народу і яго імкненьне да вызваленьня ад турэцкай няволі. У 1772 гадах прыняў манаскі сан і займаўся напісаньнем багаслоўскіх твораў і перакладамі.

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Wurzbach D. C. v. Raič, Johann (ням.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt habenWien: 1856. — Т. 24. — S. 249.
  2. ^ Большая школьная энциклопедия «Руссика». История Нового времени. 16-18 вв. — М.: Олма-Пресс, 2002. — С. 512.

Літаратура рэдагаваць