Яўген Антонавіч Сідаровіч

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Сідаровіч.

Яўген Антонавіч Сідаровіч (нарадзіўся 10 сакавіка 1928, Бярэзань, Менская вобласьць) — беларускі навуковец у галіне фізіялёгіі, экалёгіі, інтрадукцыі расьлінаў і ахове навакольнага асяродзьдзя. Член-карэспандэнт НАН Беларусі (1989), доктар біялягічных навук (1985), прафэсар (1986). Заслужаны дзяяч навук Беларусі (1978).

Скончыў Менскі тэхналягічны інстытут (1952). Ад 1965 году ў Цэнтральным батанічным садзе НАН Беларусі (ад 1971 намесьнік дырэктара, ад 1976 дырэктар, ад 1997 загадчык лябараторыі). Навуковыя працы па тэарэтычных асновах эколяга-фізіялягічнага маніторынгу расьлінаў і аптымізацыі тэхнагеннага асяродзьдзя буйных прамысловых цэнтраў Беларусі сродкамі азеляненьня. Выявіў адаптацыйныя магчымасьці й фітаіндыкацыйную значнасьць расьлінных комплексаў у прамыслова разьвітых раёнах Беларусі. Распрацаваў матэматычную мадэль прадукцыйнага працэсу хвойных экасыстэмаў.

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія Беларусі (1978)

Творы

• Функционирование лесных фитоценозов в условиях антропогенных нагрузок. Мн., 1985 (разам з Ж.А.Рупасавай, Я.Р.Бусько);
• Экологический мониторинг лесных ландшафтов Белорусси. Мн., 1988;
• Техногенное загрязнение лесных экосистем Беларуси. Мн., 1995 (у супрацы);
• Радиционно-тепловой режим лесов Беларуси в условиях техногенной среды. Мн., 1997 (разам з Ж.А.Рупасавай, Я.Р.Бусько).

Літаратура

• . — Мн.: .