Ятві́д (Едзівід), Гетвід — мужчынскае імя.

Hathuidis
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Hatho + Wid
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гетвід, Едзівід
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ятвід»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Адвід або Гатвіда (Adhuid, Hathuidis) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[2], германскага hathu 'бой'[3], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Едивида (Галіцка-Валынскі летапіс)[5]; Гетвиду чоловек (1413—1424 гады)[6]; земля Етивидова (9 лістапада 1449 году)[7]; люди в Оникштенском повете, въ Крашинскои волости… а Юхна Етвидовича (12 красавіка 1512 году)[8]; люди в Бирштаньскомъ повете… а Ятвида Нетикъшевича (31 траўня 1516 году)[9]; Якубъ Юрьевичъ Ятвидовича (1567 год)[10].

Носьбіты рэдагаваць

Етвідовічы (Jetwidowicz) гербу Астоя[11] — літоўскі шляхецкі род[12].

Глядзіце таксама рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 157, 798.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ ПСРЛ. Т. 2. — СПб., 1845. С. 187, 189.
  6. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 386.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 96.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 185.
  10. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 736.
  11. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 225.
  12. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Е, Згуртаваньне беларускай шляхты