Ятві́д (Едзівід), Адвід, Гетвід (Этвід) — мужчынскае імя.

Hathuidis
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Hatho + Wid
Іншыя формы
Варыянт(ы) Адвід, Гетвід, Едзівід, Этвід
Вытворныя формы Эйтвід
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ятвід»

Паходжаньне

рэдагаваць

Адвід, Атвід, Гадэвіда або Гатвіда (Adhuid, Atvidh[1], Hadewidis[2], Hathuidis) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[4], германскага hathu 'бой'[5], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Едивида (Галіцка-Валынскі летапіс)[7]; Гетвиду чоловек (20 чэрвеня 1413—1424 гадоў[8] паводле выпісу 30 студзеня 1607 году)[9]; земля Етивидова (9 лістапада 1449 году)[10]; люди в Оникштенском повете, въ Крашинскои волости… а Юхна Етвидовича (12 красавіка 1512 году)[11]; nobilibus… Nicolao Odwydowycz (4 траўня 1515 году)[12]; люди в Бирштаньскомъ повете… а Ятвида Нетикъшевича (31 траўня 1516 году)[13]; Якубъ Юрьевичъ Ятвидовича (1567 год)[14]; Etwidowna (1781 год)[15].

Носьбіты

рэдагаваць

Етвідовічы (Jetwidowicz) гербу Астоя[16] — літоўскі шляхецкі род[17].

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Lundgren M. F. Personnamn från medeltiden // Svenska landsmål och svenskt folkliv. Hft. 45, 1892. S. 20.
  2. ^ Reaney P. H., Wilson R. M. A Dictionary of English Surnames. — London and New York, 1991. P. 1532.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 157, 798.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  7. ^ ПСРЛ. Т. 2. — СПб., 1845. С. 187, 189.
  8. ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 499.
  9. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 386.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 96.
  12. ^ Rowell S.C. Martin III, Bishop of Medininkai, Archdeacon and Canon of Vilnius: the Lawyer Bishop // Acta Historica Universitatis Klaipedensis. Vol. XXVII, 2013. P. 60.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 185.
  14. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 736.
  15. ^ Spis rodziców dzieci urodzonych w Daugieliszkach w latach 1774—1790
  16. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 225.
  17. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Е, Згуртаваньне беларускай шляхты