Ясноткавыя
Ясноткавыя (ясноткакветныя) (па-лацінску: Lamiaceae), або губакветныя (па-лацінску: Labiatae) — сямейства расьлінаў, уключае каля 210 родаў і парадку 3500 відаў, сярод якіх такія шырока выкарыстоўваныя ў кулінарыі расьліны, як базылік, мята, размарын, палын, чабор, маяран.
| Ясноткавыя | |
 Lamium purpureum L. | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Надцарства | Эўкарыёты |
| Царства | Расьліны |
| Аддзел | Кветкавыя |
| Кляса | Двухдольныя |
| Атрад | Lamiales |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Lamiaceae | |
Біялягічнае апісаньне
рэдагаваць
.jpg)
Велізарная большасьць ясноткавых — аднагадовыя і шматгадовыя травы, радзей паўхмызьнякі і хмызьнякі і толькі трохі дрэвападобных формаў.
Першапачатковы назоў губакветныя (Labiatae Juss.) быў дадзены з-за таго, што кветка ў большасьці двугубая, падобна на расчыненую зяпу або пашчу з двума вуснамі, накіраванымі ўверх і ўніз, а часам падзеленымі на розныя лопасьці.
Плод звычайна чатырохдольны, пагружаны ў кубачак, які застаецца пасьля адцьвітаньня; рэдка плод з 1 або 3 арэшкаў, пры недаразьвіцьці іх часткі, але ніколі не бывае ні каробчатым, ні ягадным або іншага выгляду.
Сьцеблы часьцей за ўсё чатырохгранныя, у нешматлікіх круглявыя; лісты заўсёды супраціўныя, а пары іх разьмешчаныя накрыж, суцэльныя або розна рассечаныя. Прылісткаў няма. У кутах лісьця кветкі адзінкавыя, парныя або сабраныя ў нешматлікія суквецьці на кароткіх ножках; кожная пара такіх суквецьцяў, датыкаючыся крайнімі кветкамі, утварае ілжывае кальцо кветак, а пры цесным разьмяшчэньні такіх кольцаў у верхняй частцы сьцябла ўвесь збор колераў прымае выгляд ілжывага коласа (так, напрыклад, у мяты, катовіка, ільвінага хваста і інш.), прычым верхнія лісты значна паменшаныя і прымаюць ужо характар прыкветкаў. У лісьці ўтрымоўваюцца араматычныя этэрныя алеі.
Кубачак, заўсёды застаецца пры плодзе, як ужо сказана, звычайна падобны да званочка і пяцізубы, да часу сталасьці плоду цьвярдзее, і зубцы яго становяцца калючымі; радзей двугубы. Венчык заўсёды трубчасты, але на канцы моцна вар’іруе: то ясна двугубы з моцна разьвітымі лопасьцямі (шалвея, глухая крапіва, зябер і інш.), то няпоўнагубы або аднагубы (жывучка, дубніца), то абрэзаны амаль правільна і зусім не губаты (мята). Тычынак 4, рэдка 2, прымацаваных да трубкі венчыка, зь якім яны і адвальваюцца разам; яны то ўтоеныя пад увагнутай верхняй губою венчыка, то выстаўляюцца наружу, калі венчык няпоўнагубы або зрэзаны.
Заўважана, што некаторыя яснатковыя з вонкавымі тычынкамі і мала разьвітым венчыкам, маюць свой адмысловы раён распаўсюджваньня, пераважна ў Сярэдняй і Ўсходняй Азіі, Усходняй Эўропе, Паўночнай Афрыцы і Паўночнай Амэрыцы, што залежыць, па ўсёй верагоднасьці, ад аднастайнага жа разьмеркаваньня некаторых казурак.
Наконт аўтара, які клясыфікаваў гэтае сямейства, крыніцы розьняцца. Адны сьцьвярджаюць, што гэта быў расейскі біёляг Іван Мартынаў[1], другія — што гэта Джон Ліндлі[2].
Роды
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ LAMIACEAE
- ^ L. Watson and M. J. Dallwitz The families of flowering plants (анг.)