Ядгаўд
Ядгаўд — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Ядгаўд лац. Jadgaŭd / Jadhaŭd | |
| Hadegaud | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Hado + Gaudo |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Gauthaus[a] |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ядгаўд» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГадэгаўд або Адэгаўд (Hadegaud, Adegaudus[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[4], германскага hathu 'бой'[5], а аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) — ад германскага *gautaz 'гот'[6] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Elżbieta Jadgowd (1799 год)[8].
Носьбіты
рэдагавацьУ 1598 годзе ўпаміналася «ніва» Ядгоўдзішка ў Жамойцкім старостве[9].
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 617, 789.
- ^ Die Urkunden der Karolinger. Bd. 3. — Berlin, 1966. S. 156, 492, 505.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 795.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kroki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 24.