Юрацкая мова
Юрацкая мова — самадыйская мова ўральскае моўнае сям'і. За сёньняшнім часам зьяўляецца мёртвай мовай.
Юрацкая мова | |
Ужываецца ў | Расеі |
---|---|
Рэгіён | Сыбір |
Колькасьць карыстальнікаў | — |
Клясыфікацыя | Уральскія мовы
|
Афіцыйны статус | |
Коды мовы | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2(Б) | — |
ISO 639-2(Т) | — |
ISO 639-3 | rts |
Кароткі нарыс
рэдагавацьНосьбіты мовы жылі ў абшары тундравых тэрыторыяў на захад ад ракі Енісей і на тэрыторыі Таймыру, Расея. Юрацкая мова займала прамежкавую пазыцыю паміж энецкай ды ненецкай мовамі самадыйскае групы[1].
Зьвестак пра мову сабрана няшмат. Аднымі з найважнейшых крыніцаў пра юрацкую мову зьяўляюцца запісы фінскага лінгвіста Матыяса Аляксандра Кастрэна, зробленыя ў сярэдзіне ХІХ ст. Мажліва, юрацкая мова зьяўлялася архаічнай часткай энецкае падгрупы[1]. Можа клясыфікавацца як дыялект ненецкае мовы[1], мае вызначаныя рысы, агульныя з энецкай мовай[1].
Апошнія носьбіты мовы вымерлі напачатку ХІХ стагодзьдзя.
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьГэта — накід артыкула пра адну з моваў сьвету. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |