Юрацкая мовасамадыйская мова ўральскае моўнае сям'і. За сёньняшнім часам зьяўляецца мёртвай мовай.

Юрацкая мова
Ужываецца ў Расеі
Рэгіён Сыбір
Колькасьць карыстальнікаў
Клясыфікацыя Уральскія мовы
Афіцыйны статус
Коды мовы
ISO 639-1
ISO 639-2(Б)
ISO 639-2(Т)
ISO 639-3 rts

Кароткі нарыс

рэдагаваць

Носьбіты мовы жылі ў абшары тундравых тэрыторыяў на захад ад ракі Енісей і на тэрыторыі Таймыру, Расея. Юрацкая мова займала прамежкавую пазыцыю паміж энецкай ды ненецкай мовамі самадыйскае групы[1].

Зьвестак пра мову сабрана няшмат. Аднымі з найважнейшых крыніцаў пра юрацкую мову зьяўляюцца запісы фінскага лінгвіста Матыяса Аляксандра Кастрэна, зробленыя ў сярэдзіне ХІХ ст. Мажліва, юрацкая мова зьяўлялася архаічнай часткай энецкае падгрупы[1]. Можа клясыфікавацца як дыялект ненецкае мовы[1], мае вызначаныя рысы, агульныя з энецкай мовай[1].

Апошнія носьбіты мовы вымерлі напачатку ХІХ стагодзьдзя.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць