Юзэф Доўгірд
Юзэф Доўгірд (па-польску: Józef Dowgird, па-летувіску: Juozapas Daugirdas; 24 лістапада 1803, маёнтак Плямбарга, Ковенская губэрня — 27 ліпеня 1871, маёнтак Палепе, Ковенская губэрня) — віленскі губэрнскі судзьдзя, апошні маршалак дваранства Ковенскага павета й Ковенскай губерні (маршалак), уладальнік маёнтка Палепе з Ковенскай губэрні.
| Józef Dowgird | |
 Юзэф Доўгірд (партрэт каля 1860 г. невядомага мастака) | |
 Герб «Лебедзь» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 24 лістапада 1803 маёнтак Плямбарга, Ковенская губэрня |
| Памёр | 27 ліпеня 1871 маёнтак Палепе, Ковенская губэрня |
| Род | Доўгірды |
| Бацькі | Станіслаў Доўгірд Маргарыта Монвід-Белазор гербу «Вянява» |
| Жонка | Эльвіра Зэнфэльт-Гадон гербу «Завадынец» (1816-1899) |
| Дзеці | Міхал Стэфан Доўгірд, Тадэвуш Доўгірд, Ружа Доўгірд |
| Рэлігія | каталік |
_Paliepiuk%C5%B3_kapin%C4%97se.jpg)
У 1849 г. быў віленскім губэрнскім судзьдзём. З красавіка 1853 г. па 17 студзеня 1859 г. быў ковенскім павятовым маршалкам. З 7 чэрвеня 1857 г. да 3 лютага 1862 г. займаў пасаду губэрнскага маршалка[1]. Апошні выбарны маршалак дваранства[2]. На пасадзе маршалка дваранства клапаціўся аб будаўніцтве знакамітай сёньня Алеі Лайсвэс (Laisvės Alėjos) ў Коўне і пасадцы дрэваў.
Літаратура
рэдагаваць- Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. tom 1 tom 2 Wilno 1913.
- Stasys Tomonis. Gyvenimo vingiais: atsiminimai. Sudarė Algimantas Jakimavičius, Jūratė Jakimavičienė, Vilnius: Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka, 2005, 436 p.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. T. 1, s. 281 tom 1 tom 2 Wilno 1913.
- ^ Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. T. 1, s. 281 tom 1 tom 2 Wilno 1913.