Судзень
Судзень (Судзін, Жудзін) — мужчынскае імя.
| Судзень лац. Sudzień | |
| Suden | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sudo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Судзін, Жудзін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Судзень» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСудэн або Сутэн (Suden, Suthen[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова суд- (сут-) (імёны ліцьвінаў Сударг, Судар, Сутарт; германскія імёны Sudergo, Suderus, Sutardus) паходзіць ад гоцкага sauþa 'вобраз'[3] або ад стараісьляндзкага sudhr 'поўдзень'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Янъ Суденович (1 ліпеня 1542 году)[5]; Sudzina… Żudzinowicz (1671—1681 гады)[6]; folwarek Sudzieniewicze (13 сьнежня 1712 году)[7]; Sudenie (1744 год)[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 301.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 563.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 23.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 201, 226.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 249.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.