Стандард Льеж

бэльгійскі футбольны клюб

«Стандард» (па-нідэрляндзку: Standard) — бэльгійскі футбольны клюб з гораду Льежу. Заснаваны ў 1898 годзе. 10-разовы чэмпіён Бэльгіі, васьміразовы ўладальнік Кубка Бэльгіі. Хатнім стадыёнам клюбу ёсьць арэна «Марыс Дзюфран», якая здольная зьмясьціць 30 023 гледача. У сакавіку 2022 году «Стандард» быў набыты прыватнай інвэстыцыйнай кампаніяй 777 Partners, якая базуецца ў ЗША[2].

Стандард Льеж
Поўная назва Royal Standard de Liège
Заснаваны 1898
Горад Льеж, Бэльгія
Стадыён Марыс Дзюфран
Умяшчальнасьць: 30 023
Кіраўнік 777 Partners[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Про Ліга
 · 2023—2024 12 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
standard.be (фр.)​ (нід.)

Гісторыя

рэдагаваць
 
Матч на Кубак УЭФА супраць люксэмбурскага клюбу «Кэр’енгу»

Клюб быў створаны студэнтамі каледжа Сьвятога Сэрвацыюса ў 1900 годзе. У тыя часы ў Льежы існаваў толькі адзіны футбольны клюб, які насіў назву гораду — «Льеж». За «Льеж» тады заўзелі ў асноўным знатныя й заможныя мяшчане. Фактычна ў процівагу гэтаму клюбу й быў створаны «Стандард», названы па тыпу папулярнага тады францускага клюбу «Стандард дэ Парыж».

Да 1909 году клюб выступаў у другім дывізіёне чэмпіянату Бэльгіі. Але пасьля пераезду на новую арэну «Sclessin» «Стандард» здолеў выйсьці ў першы дывізіён Бэльгіі.

Падчас Першай сусьветнай вайны клюб пазбавіўся 20 сваіх гульцоў. І пасьля заканчэньня вайны кіраўніцтва пачало ствараць новую каманду. Быў выкуплены стадыён, сабраная новая каманда з новым трэнэрам. Але да Другой сусьветнай вайны клюб ня змог дамагчыся сур’ёзных посьпехаў, становячыся толькі тройчы віцэ-чэмпіёнам Бэльгіі.

Толькі праз 60 гадоў пасьля свайго заснаваньня «Стандард» стаў найлепшым клюбам Бэльгіі, шмат у чым дзякуючы кіраўніцтву клюбу ў асобе Ражэ Пэці й Поля Энрара. На працягу 1960-х і 1970-х гадоў «Стандард» быў адным зь лідэраў бэльгійскага футболу нароўні з «Бруге» й «Андэрлехтам». Вяршыні клюб дасягнуў у пачатку 1980-х гадоў, атрымаўшы перамогу ў Кубку Бэльгіі у 1981 годзе й двойчы запар чэмпіёнскі тытул у 1982 і 1983 гадох, а таксама выйшаўшы ў фінал Кубка ўладальнікаў кубкаў у 1982 годзе, дзе атрымаў паразу ад «Барсэлёны» зь лікам 1:2. Гэты фінал стаў самым вялікім дасягненьнем клюбу на міжнароднай арэне.

Аднак празь некаторы час, у 1984 годзе, быў выяўлены факт дамоўных матчаў, у якіх было замяшана кіраўніцтва «Стандарду». Наймацнейшыя гульцы каманды былі дыскваліфікаваныя, а клюб атрымаў сур’ёзныя санкцыі. Каля дзесяці гадоў спатрэбілася камандзе, каб акрыяць ад такога здарэньня, і ў 1993 годзе клюб заняў другое месца ў чэмпіянаце.

Паводле вынікаў сэзону 2007—2008 гадоў клюб заняў першае месца ў чэмпіянаце Бэльгіі, упершыню за 25 гадоў, а на наступны год выйграў другі чэмпіёнскі тытул запар.

Актуальны на 19 верасьня 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
3   Аб Натан Нгой 2003
4   Аб Бошка Шутала 2000
5   Аб Балі Балінголі 1995
6   ПА Сатырыс Александропуляс (ар. Спортынг) 2001
7   ПА Марка Булат (ар. Дынама З.) 2001
8   ПА Айзэк Прайс 2003
9   Нап Андзі Зэкірі (ар. Генк) 1999
10   Нап Віктар Джуканавіч (ар. Гамарбю) 2004
11   Нап Дэніс Экерт (ар. Юніён) 1997
13   Аб Марлан Фосі 1998
14   ПА Леандрэ Кюавіта 2004
15   Аб Сулейман Думбія 1996
16   Бр Арно Бадар 1998
17   Аб Іляй Камара (ар. РВДМ) 2003
19   Нап Мугамэд Бадамосі (ар. Чукарычкі) 1998
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
21   Нап Суфіян Бэнждыда 2001
24   ПА Эйдэн О’Ніл (капітан) 1998
25   Аб Ібэ Гаўтэкет 2002
29   Аб Даан Дыркс 2003
30   Бр Ляран Энкінэ 1992
33   ПА Гакім Саабо 2005
40   Бр Мат’ё Эпалё 2005
44   Аб Дэйвід Бэйтс 1996
45   Бр Матэо Гадфруа 2004
51   Аб Люка Нубі 2005
54   Аб Аляксандра Калют 2003
55   Нап Брагім Галідзі 2005
88   Аб Гэнры Лоўрэнс 2001
99   Бр Том Пуату 2005

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць