Скальк
Скальк (Скал) або Сколк, Шальк — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Скальк лац. Skalk | |
| Scalc | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Скал, Сколк, Шальк |
| Зьвязаныя імёны | Скольберт, Скальбут, Скаламонт Войшалк, Коншалк |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Скальк» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСкалка або Скальк, пазьней Шальк, Шэльк, Шальх або Шаль (Scalco, Scalc, Schalk, Schelck, Schalch, Schall[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -скалк- (-шалк-) паходзіць ад гоцкага skalks 'слуга'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Скольберт, Скаламонт. Адзначаліся германскія імёны Skolbert, Scelemundus (Scelemondo).
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: деветь чоловеков служебныхъ, на имя: Кушлеевичи а Скаловичъ, а Родикгаиловичи (9 лістапада 1449 году)[4]; боярину киевъскому Сколку 10 копъ з мыта киевъского, а 2 возы соли з мыта луцъкого (2 чэрвеня 1489 году)[5]; з людми Шеметовича Сколковича (20 сьнежня 1522 году)[6]; Богушу Сколку… земянину нашому оръшанъскому Богушу Олекъсеевичу Сколъку (21 жніўня 1566 году)[7]; per nobilem Paulum Scholkowicz (19 траўня 1579 году)[8]; nobilis Pauli Skolkowicz (2 чэрвеня 1579 году)[9]; ex quo quidem Paulo Skolkowicz servitore suo magnificus… cum Paulo Skolkowicz (11 чэрвеня 1584 году)[10]; Петро Шалка (1649 год)[11]; Szalkiewicze (1744 год)[12]; Szalkiewicz Michał (4 траўня 1752 году)[13]; Szalkiewiczowa Michałowa Leonowiczowa Anna (z Stasiewiczów) (1758 год)[14][a].
Носьбіты
рэдагаваць- Вінцэнт Шалькевіч — артыст музыкі, сябра варштату «Паўночная паходня»[16]
- Віктар Шалкевіч (нар. 1959) — беларускі бард і актор
Шалькевічы або Шалкевічы (Szalkiewicz, Szałkiewicz) гербу Ляліва — літоўскі шляхецкі род[17] зь Менскага павету[18].
На 1890—1909 гады існавала вёска (засьценак) Шалькевічы (Шалькавічы) у Менскім павеце Менскай губэрні[19][20].
На 1904 год існавала паселішча Скалькава ў Вяземскім павеце Смаленскай губэрні[21].
На 1906 год існавала вёска Шалькова (Шалькава) у Себескім павеце Віцебскай губэрні[22].
На гістарычнай Ашмяншчыне інсуе вёска Шалкоўшчына, на гістарычнай Віленшчыне — Шалкаўшчына.
Заўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 226.
- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1303.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 61.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 82.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 189.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 49 (1566—1572). — Vilnius, 2014. P. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 273 (59) (1579—1580). — Vilnius, 2019. P. 116.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 273 (59) (1579—1580). — Vilnius, 2019. P. 130.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 276 (62) (1584, 1586, 1597). — Vilnius, 2010. P. 73, 75.
- ^ Реєстр Війська Запорозького 1649 року. — К., 1995. С. 58.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Pansevič V. Vilniaus miestiečių išsimokslinimas XVII—XVIII a. — Kaunas, 2017. P. 210.
- ^ Pansevič V. Vilniaus miestiečių išsimokslinimas XVII—XVIII a. — Kaunas, 2017. P. 235.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 19 (1535—1537). — Vilnius, 2009. P. 253.
- ^ Рыбчонак С. Менскія варштаты ў 1-й чвэрці 19 стагодзьдзя (Нарысы з гісторыі вольнамулярскага руху на Беларусі) // Годнасьць. № 1 (2), 1994. С. 12.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Ш, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 11. — Warszawa, 1938. S. 237.
- ^ Słownik geograficzny... T. XI. — Warszawa, 1890. S. 772.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 217.
- ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 108.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 368.