Здраўніца
Здраўніца (санаторый; лац. sano — лячыць) — стацыянарная лекава-прафіляктычная ўстанова зь пераважным выкарыстаньнем прыродных чыньнікаў (клімат, мінэральная вада і лекавая гразь) у спалучэньні з дыетычным харчаваньнем, лекавай фізкультурай і фізыятэрапіяй[1].
Віды: аднапрофільная і шматпрофільная; для дарослых, дзяцей, падлеткаў, бацькоў зь дзецьмі; для хворых на сухоты, іншыя хваробы органаў дыханьня, органаў кровазвароту, страваваньня, апорна-рухальнага апарату, нэрвовай сыстэмы, нырак і мачавых шляхоў; лекавая, рэабілітацыйная (замацаваньне вынікаў лячэньня), рэкрэацыйная (пры сындроме хранічнай стомленасьці, зьніжэньні разумовай і цялеснай працаздольнасьці). Можа мець аддзяленьне для асобаў, якія перанесьлі інфаркт міякарда, кровазьліцьцё ў мозаг, траўму косткі[1].
Беларусь
рэдагавацьНа 2001 год у Беларусі працавала 71 здраўніца, дзе ў першую чаргу лекавалі ліквідатараў Чарнобыльскай катастрофы, зьнявечаных, пэнсіянэраў, хворых на сухоты і асобаў, якія перанесьлі інфаркт міякарда і хірургічную апэрацыю[1].
За першае паўгодзьдзе 2013 году ў здраўніцах Беларусі пралячыліся звыш 650 000 чалавек (7% насельніцтва Беларусі), зь іх звыш 404 000 (62%) за кошт дзяржаўнага сацыяльнага страхаваньня і рэспубліканскага бюджэту. Таксама аздараўленьне прайшло звыш 102 000 (16%) замежнікаў, зь іх 80% — расейцы. На землях здраўніцаў існавала звыш 90 сьвідравінаў мінэральнай вады і 4 радовішчы лекавай гразі. Цана аднаго дня ў здраўніцы складала прынамсі 300 000 рублёў ($33,44). Пагатоў інваліды 1-й і 2-й групаў атрымлівалі накіраваньне ў здраўніцу аднойчы на 2 гады. Пэнсіянэры аплочвалі 15-20% цаны пуцёўкі ў залежнасьці ад пары году. У выніку запоўненасьць здраўніцаў перавышала 90%[2].
У 2019 годзе лік адпачывальнікаў у здраўніцах Беларусі дасягнуў 1,389 млн чалавек. З іх 595 тыс. (43 %) грамадзянаў набылі пуцёўкі без выкарыстаньня бюджэтных сродкаў. У 2019 годзе здраўніцы Беларусі выручылі за свае паслугі 666 млн рублёў. Адпачывальнікам прапаноўвалі падарожжы выхаднога дня і лекавыя праграмы на 14, 18 і 21 дзень[3].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Эдуард Вальчук. Санаторый // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2002. — Т. 14. — С. 145. — 512 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0238-5
- ^ Дыяна Серадзюк. Айчынныя здраўніцы набіраюць абароты // Зьвязда : газэта. — 2 жніўня 2013. — № 142 (27507). — С. 1, 2. — ISSN 1990-763x.
- ^ Больш за мільён адпачывальнікаў // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 28 лістапада 2022 г. Праверана 28 лістапада 2022 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Здраўніца — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
 |
Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |