Рандар
Рандар (Рандэр) — мужчынскае імя.
| Рандар лац. Randar | |
| Randhere | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rando + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рандэр |
| Зьвязаныя імёны | Ерандзь |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рандар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРантар або Рандэр (Ranthar, Randhere) і Геранд (Herrand) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -ранд- (-рант-) (імёны ліцьвінаў Рандзін, Атрант; германскія імёны Randinus, Aderando) паходзіць ад германскага rant 'край шчыта'[2], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], германскага heru 'меч'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wiktoria Randorowicz (1855 год)[6].
Носьбіты
рэдагавацьНа гістарычнай Полаччыне існуе вёска Рандары.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 777, 1247.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Różana, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Ярмалковіч В. Ліда і Лідская зямля // Лідскі Летапісец. № 3(79), 2017. С. 49—61.