Ерандзь
Е́рандзь — мужчынскае імя.
| Ерандзь лац. Jerandź | |
| Herrand | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Heri + Rando |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Ярунд |
| Зьвязаныя імёны | Рандар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ерандзь» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГеранд або Герант, пазьней Гарант (Herrand, Herrant, Harranth[1]) і Рантар (Ranthar) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], а аснова -ранд- (-рант-) (імёны ліцьвінаў Рандзін, Атрант; германскія імёны Randinus, Aderando) — ад германскага rant 'край шчыта'[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Jarant (Jarand, Jerant)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: домъ Еронъдевичъ (19 лютага 1566 году)[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 321.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 765, 777, 1247.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 7.
- ^ Klovas M., Meilus T. Vilniaus magistratui pavaldžių vakarinių priemiesčių ir palivarkų 1566 m. pagalvės ir 1596 m. nekilnojamojo turto laikytojų mokesčių mokėtojų sąrašai // Lietuvos istorijos metraštis. 2015/1. P. 180.