Раміла
Раміла (Рамэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Рамэль лац. Ramiła | |
| Ramilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ramo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рамэль |
| Вытворныя формы | Румель |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рамэль» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРаміла (Rammilo, Ramilo) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова рам- (імёны ліцьвінаў Рамут, Рамаўт, Рамунт; германскія імёны Ramut, Ramaldus, Ramunt) паходзіць ад стараісьляндзкага ram(m)r 'дужы, моцны'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ramel (Ramela)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: pana Ramlów (30 жніўня 1601 году)[5]; Mateusz Ramiło (1747 год)[6]; Józef Ramiłło (1815 год)[7].
Носьбіты
рэдагавацьРамзевічы-Рамэлі — літоўскі шляхецкі род[8].
На гістарычнай Піншчыне існуе вёска Рамель, на гістарычнай Полаччыне — Рамелеўшчына.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1243.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 365.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 188.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 489.
- ^ Archiwum Domu Sapiehów. — Lwów, 1892. S. 294.
- ^ Niemonajcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Niemonajcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты