Рамэль
Рамэль — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Рамэль лац. Ramel | |
| Ramilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ramo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рамэль» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРаміла (Rammilo, Ramilo) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова рам- паходзіць ад стараісьляндзкага ram(m)r 'дужы, моцны'[3][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Рамут, Рамаўт, Рамант (Рамунт). Адзначаліся германскія імёны Ramut, Ramaldus, Ramunt.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ramel (Ramela)[5]. Таксама ў Польшчы гістарычна бытавалі германскія імёны Ramko (Ramk), Ramut (Ramot), Ramsz (Ramisz, Ramiesz, Ramusz), Bartram (Bertram), Ingram, Sindram, Witram[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: pana Ramlów (30 жніўня 1601 году)[7][b].
Носьбіты
рэдагавацьРамзевічы-Рамэлі — літоўскі шляхецкі род[9].
На гістарычнай Піншчыне існуе вёска Рамель, на гістарычнай Полаччыне — Рамелеўшчына.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменнай асновы рам- зь летувіскай мовы ramùs 'спакойны'[4] (не адзначаючы, аднак, часу першай фіксацыі адпаведнага слова з такім значэньнем у летувіскіх слоўніках)
- ^ Таксама:
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1243.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 365.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 188.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 489.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 201, 203.
- ^ Archiwum Domu Sapiehów. — Lwów, 1892. S. 294.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 218, 72.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты