Прамсувязь

дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі

Каардынаты: 53°54′48″ пн. ш. 27°35′56″ у. д. / 53.91333° пн. ш. 27.59889° у. д. / 53.91333; 27.59889

«Прамсувязь» — дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў верасьні 1931 году ў якасьці электрамэханічнай майстэрні.

«Прамсувязь»
Тып адкрытае акцыянэрнае таварыства
Заснаваная 13 верасьня 1931 (92 гады таму)
Заснавальнікі Беларускае кіраўніцтва сувязі
Краіна Беларусь
Разьмяшчэньне Менск
Адрас Савецкі раён, вул. П. Броўкі, д. 18[1]
Ключавыя фігуры Андрэй Юніцын, Анатоль Алпатаў[2]
Галіна прамысловасьць
Прадукцыя мадэм, радыёперадатчык, радыёпрымач, счытвальнік, сэрвэр, тэлеантэна, тэлефон, тэрмінал аплаты, чуйніка-ахоўная прылада
Абарачэньне 24,609 млн рублёў (2020 г.; 10 млн $)[3]
Апэрацыйны прыбытак 2,623 млн руб (2020 г.; 1,065 млн $)
Чысты прыбытак 2,137 млн руб (2020 г.; 0,868 млн $)
Лік супрацоўнікаў 160 (2021 год)
Матчына кампанія Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь
Аўдытар «АўдытІнфарм» (Менск)[4]

На 2020 год ААТ «Прамсувязь» вырабляла:

  • радыёперадатчыкі лічбавага тэлебачаньня РТЛ-1000М-Т2 і РТЛ-2000М-Т2 магутнасьцю 1000 і 2000 ват адпаведна[5];
  • высокачастотныя радыёперадатчыкі ў дыяпазоне 87,5-108 МГэрц магутнасьцю 10 кіляват[6];
  • сэрвэры захоўваньня зьвестак СЗД5500Т з 4 кантролерамі па 16 Гбайт кэшу і магутнасьцю сілкаваньня 650 ват[7];
  • сэрвэрныя плятфоры ПС2288Н з двума 24-ядравымі працэсарамі з частасьцю па 3500 МГэрц, хуткасьцю 1866 МГэрц і сілкаваньнем 800 ват[8];
  • рэгенэратары лічбавых сыгналаў ADSL і радыёпрымачы «Мэта» М-205 і 212;
  • шнуравыя тэлефоны М335 і М337;
  • ахоўная прылада «Разумны дом» з 7 чуйнікамі — адкрыцьця дзьвярэй, руху, тэмпэратуры, працёку, дыму, сыгналізацыі і відэа[9];
  • счытвальнікі біямэтрычных дакумэнтаў і кантактных картак (СКК-1);
  • аптычныя кросы і разеткі (ПЮРК);
  • аплатна-даведкавыя тэрміналы ТПД-1 і касавыя тэрміналы аплаты;
  • оптавалаконныя вузлы сувязі (мадэмы) і паліцы;
  • спадарожнікавыя і тэлевізійныя антэны, поштаматы[10].

Мінуўшчына рэдагаваць

13 верасьня 1931 годзе Беларускае кіраўніцтва сувязі адчыніла электрамэханічную майстэрню тэлеграфнай апаратуры і тэлефонных камутатараў. На чале сьлесараў стаяў брыгадзір, якім у лютым 1932 году стаў Анатоль Александровіч. 19 траўня 1939 году Загадам Народнаму камісарыяту сувязі СССР № 296 майстэрню пераўтварылі ў рамонтны завод тэхнікі сувязі № 22. 10 лютага 1966 году Загадам Мінсувязі СССР № 11 прадпрыемства пераўтварылі ў саюзны завод «Прамсувязь», на якім сталі выпускаць электронныя рэле і прылады сувязі ЧВТ-2, КПП-10 і СУС-54. Узьвялі 4 участкі: фарбавальны, гальванапакрыцьця, мантажу друкаваных платаў і наладкі абсталяваньня. 27 сьнежня 1973 годзе згодна з Загадам Мінсувязі СССР № 690 завод стаў досьледным. У 1978 годзе завод «Прамсувязь» узнагародзілі Дыплёмам 1-й ступені на Выставе дасягненьняў народнай гаспадаркі ў Маскве. 14 сьнежня 1989 году Загадам Мінсувязі СССР № 376 завод пераўтварылі ў вытворчае аб'яднаньне[11].

1 студзеня 1992 году вытворчае аб'яднаньне «Прамсувязь» стала прадпрыемствам Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь. 28 чэрвеня 2001 году «Прамсувязь» стала ўнітарным прадпрыемствам. «Прамсувязь» стала 1-м у Беларусі прадпрыемствам, што пачало выпускаць бяздротавыя тэлефоны з гучнай сувязьзю. Пазьней наладзілі вытворчасьць плястыкавых картак для гарадзкіх тэлефонаў-аўтаматаў. 23 лютага 2009 году прадпрыемства пераўтварылі ў адкрытае акцыянэрнае таварыства. У 2012 годзе на прадпрыемстве стварылі канструктарскае падразьдзяленьне, службу галоўнага тэхноляга і аддзел тэхнічнага кантролю. Замянілі каля паловы мэталаапрацоўчых станкоў савецкага часу на 2 новыя. У выніку для вырабу мэталічных скрынак замест 4-х стала ставаць аднаго станка. Новыя машыны для ліцьця, якія выпусьціў завод «Атлянт» у Баранавічах (Берасьцейская вобласьць), задзейнічалі ў вырабе плястмасавых карпусоў для мадэмаў, радыёпрымачоў і тэлепрыставак. На 2013 год прадпрыемства было найбольшым у Беларусі вытворцам прыладаў сувязі. Найбольшымі пакупнікамі былі УП «Белпошта» і УП «Белтэлекам». Для «Белпошты» выраблялі аплатна-даведкавыя тэрміналы для безнаяўнага разьліку аплатнай карткай. Будаўнічым прадпрыемствам прадавалі оптавалаконнае абсталяваньне для шматпавярховых дамоў. «Прамсувязь» налічвала каля 300 супрацоўнікаў і выпускала спадарожнікавыя антэны і хатнія тэлефоны, тэлевізійныя антэны і прыстаўкі (лічбавыя радыёперадатчыкі), а таксама кліматычныя шафы. Прылады сувязі экспартавалі ў Летуву, Расею і Сынгапур[12].

У 2015 годзе абарачэньне прадпрыемства скарацілася да 190,724 млрд рублёў (11,734 млн даляраў ЗША), апэрацыйны прыбытак — 28,234 млрд рублёў (1,737 млн $), а чысты прыбытак — да 20,704 млрд руб (1,274 млн $). На пачатак 2016 году «Прамсувязь» налічвала 253 супрацоўнікі[13].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Кантакты // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  2. ^ Кіраўніцтва // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  3. ^ Фінансавыя вынікі за 2020 год (рас.) // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  4. ^ І.В. Сазонава, Г.І. Калінкіна. Аўдытарскія высновы па бухгальтарскай справаздачнасьці за 2019 год (рас.) // ААТ «Прамсувязь», 12 сакавіка 2020 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  5. ^ Радыёперадавальнік тэлевізійны лічбавы РТЛ-2000М-Т2 // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  6. ^ Перадатчыкі радыёвяшчальныя стацыянарныя ВВЧ дыяпазону // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  7. ^ Сэрвэр захоўваньня дадзеных СЗД5500Т // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  8. ^ Плятформа сэрвэрная ПС2288Н // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  9. ^ Сыстэма кіраваньня і маніторынгу «Разумны дом» (рас.) // ААТ «Прамсувязь», 2020 г. Праверана 21 лютага 2020 г.
  10. ^ Прадукцыя // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка 2021 г.
  11. ^ Гісторыя // ААТ «Прамсувязь», 2021 г. Праверана 6 красавіка г.
  12. ^ Леанід Тугарын, Аляксандар Фурсаў. Стаўка на выпуск інавацыйнай прадукцыі // Зьвязда : газэта. — 12 лістапада 2013. — № 212 (27577). — С. 5. — ISSN 1990-763x.
  13. ^ Справаздача аб дзейнасьці ААТ за 2015 год (рас.) // Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь, 2016 г. Праверана 21 лютага 2020 г.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць