Парнаграфія ў Азіі
Парнаграфія ў Азіі шырока распаўсюджаная, хоць дзяржавы Азіі спрабуюць бароцца з распаўсюджаньнем парнаграфіі. Вытворчасьць існуе ва ўсіх вялікіх краінах Азіі: КНР, Індыі, Інданэзіі, Японіі і іншых краінах. Спажываньне вытворчасьці з большага ў нутры саміх краінах Азіі.
Парнаграфія ў Паўночнае Карэі забароненая і караецца правам. У 1990 годзе газэта і старонка ў сеціве «НК» пісала, што ў 1990-ых гадах у Паўночнае Карэі выраблялі порнавырабы для ўрадоўцаў. У 2000-ыя гады у краіну пачалі завозіць замежныя порнавідэа[1]. Айчыннае вытворчасьці КНДР ня мае. Продаж, завоз з-за мяжы, паказ порнавырабаў караецца[2] і робіць паказ порнавырабаў небясьпечным. Порнавырабы маюцца ў сталіцы ў месьце Пхеньян. Адтуль іх перавозяць па ўсёй краіне. На мяжы з КНР ідзе адкрыты продаж порнавырабаў[3]. Існуе невялікія спробы рабіць самаробныя стужкі ў КНДР[4].
КНЛР падпісала некаторыя міжнародныя дагаворы: пра баравьбу з гандлем дзецьмі і па барацьбе зь дзіцячаю прастытуцыяю, канвжнцыю па правах дзіцяці.
.svg){kind=small}
