Парнаграфія ў Армэніі

Парнаграфія ў Армэніі забароненая і караецца законам. Дзіцячая парнаграфія забароненая і караецца зьняволеньнем да 7 гадоў[1]. Законам аб карах Армэніі (§ 263) за выраб і распаўсюджаньне парнаграфіі (г. зн. малюнкі, дзіва), яе паказ караецца да 2 гадоў зьняволеньня або да 500 мінімальных заработных платаў Армэніі[2].

У Армэніі парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна «па-ціху» прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі. У пачатку XX стагодзьдзя Армэнія была часткаю Расейскае імпэрыі. Гэта дало магчымасьць знаёмства насельнікамі армянскіх зямель заходніх тэхнічных навінак. Разам зь імі ў Армэнію прывезьлі кіно і фатаграфіі, дзе нейкія зь іх мелі непрыстойны зьмест.

Пасьля прыходу бальшавікоў і стварэньня Армянскае ССР пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы й кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку й порнафільмы. Людзі, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў.

У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі, Нямеччыны й ЗША. З узьнікненьнем сеціва асноўнаю крыніцаю раздачы порнавырабаў стала сеціва.

Пасьля распаду СССР армянскія порнавырабы вывозілі па-за краіну ў Эўропу, ЗША, Брытанію й Ірляндыю, Японію й далей у іншыя краіны сьвету.

Порнавырабы ў Армэніі сталі даступнымі для простага чалавека. Кінатэатры краіны паказвалі порнафільмы, напрыклад «Эманюэль» і іншыя. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША.

Вытворчасьць

рэдагаваць

Невядома час стварэньня першае порнастужкі ў Армэніі. У краіне неіснуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў краіне вырабляецца й распаўсюджваецца старонкамі[3] празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі»[4][5].

Рынак краіны мае ўсе віды порна:

Удзел у ММ, ЖЖ і скоталожніцтва не выдзяляецца асобна ад іншых відаў порнавырабаў, як у суседнім Іране. Права Армэніі ў дачыненьні парнаграфіі падобнае да эўрапейскага права.

Запіс плоцевага чыну МЖ для прагляду для ўласнага прагляду не караецца. Адна к у грамадзкім месцы забараняецца і караецца[7]. Замужняя жанчына можа чыніць плоцкія дзеяньні не са сваім мужам, а запіс аб тым ня будзе караным. Незамужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні з мужчынам, то яны ня будуць пакараныя дзяржаваю. Існуе ў Армэніі людзі, што маюць пра існаваньне «армянскага каханьня» [8].

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць