Парнаграфія ў Манголіі
Парнаграфія ў Манголіі забароненая і караецца законам.
Мінулае
рэдагавацьУ Манголіі парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна "па-ціху" прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі. У канцы 19 ст. Расейскае царства змагла ўвесьці войскі ў нутро мангольскіх зямель, якія ў той час былі ў складзе Кітаю. Разам з расейскім войскам ў Манголію прывезьлі кіно і фатаграфіі, дзе нейкія зь іх мелі непрыстойны зьмест.
Пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы, блудзілішча і кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку і порна. У 1990-ыя гады людзі, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў. Потым іх вывозілі па-за краіну ў Заходнюю Эўропу, ЗША, Брытанію й Ірляндыю, Японію і далей у іншыя краіны сьвету.
У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША. З узьнікненьнем сеціва асноўнаю крыніцаю раздачы порнавырабаў стала сеціва.
У канцы 1990-ых гадоў порнавырабы сталі даступнымі для простага чалавека. Кінатэатры краіны паказвалі порна: «Эманюэль» і інш. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША.
Вытворчасьць
рэдагавацьНевядома час стварэньня першае порнастужкі ў Манголіі. У краіне неіснуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў краіне вырабляецца і распаўсюджваецца празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі».
Рынак краіны мае ўсе віды порна:
Удзел у ММ, ЖЖ і скоталожніцтва забароненая і караецца правам.
МЖ караецца рознымі пакараньнямі. Замужняя жанчына можп чыніць плоцкія дзеяньні не са сваім мужам, а яны ня будуць пакараныя. Незамужняя жанчына можа чыніць плоцкія дзеяньні з мужчынам, а яны ня будуць пакараныя.