Парнаграфія ў Індыі

Парнаграфія ў Індыі забароненая і караецца законам. Дзіцячая парнаграфія забароненая і караецца зьняволеньнем.

Мінулае

У Індыі парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна «па-ціху» прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі^{[Крыніца?]}. У пачатку XX стагодзьдзя Індыя была часткаю Брытанскага валадарства. Гэта дало магчымасьць знаёмства насельнікамі індзейскіх зямель заходнімі тэхнічнымі навінкамі. Разам зь імі ў Індыю прывезьлі кіно і фатаграфіі, дзе нейкія зь іх мелі непрыстойны зьмест.

Пасьля прыходу стварэньня незалежнае Індыі ў 1949 годзе пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы й кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку і порна. Людзі, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў.

Насельнікі Андаманскіх астравоў ў канцы 19 стагодзьдзя.

У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі, Нямеччыны й ЗША. З узьнікненьнем сеціва асноўнаю крыніцаю раздачы порнавырабаў стала сеціва.

Пасьля 1980-ых гадоў індзейскія порнавырабы вывозілі па-за краіну ў Эўропу, ЗША, Брытанію й Ірляндыю, Японію і далей у іншыя краіны сьвету.

Порнавырабы ў Індыі сталі даступнымі для простага чалавека. Кінатэатры краіны паказвалі порна: «Эманюэль» і інш. Прадаваліся порначасопісы, як правіла зь Францыі й ЗША.

Ісламская меншасьць

Індыя мае больш за 100 млн мусульманаў. Яны маюць свае погляды на непрыстойнасьць, якія ўказаныя ў ісламскіх правілах. Гэта датычыла азначэньне слова непрыстойнасьць. У грамадзкім месцы забаронена паказвацца ў адзеньні з парушэньнем правілаў прыстойнасьці:

адзеньне павінна прыкрываць усё цела;
- мужчыны могуць не прыкрываць адзеньнем ступні, кісьці рук, галаву вышэй шыі, кісьці рук, ступні;
- жанчыны могуць не прыкрываць адзеньнем толькі свой твар, кісьці рук і ступні;
любыя дотыкі мужчыны і жанчыны забароненыя, у тым ліку абдымкі й пацалунак.

Усё астатняе было забароненае паказваць у грамадзкім месцы і здымаць на відэа, або фатаграфаваць. У кінатэатрах і тэлебачаньні не пввіныя паказваць плоцкія адносіны мужчыны й жанчыны. Пацалунак, адкрытыя валасы жанчыны ў кіно &masdh; непрыстойнасьць і забароненае ісламскім правам.

Аднак у Індыі патрэбы ісламу не выконваюцца.

Вытворчасьць

Кама сутра, самы вядомы порнавыраб Індыі. Быў прывезены ў Эўропу ў 19 ст.

Самым вядомым порнавырабам можна назваць Камасутра. У 19 ст. яе знайшоў у Індыі брытанскі ваяка. Пасьля ваяка вывез зь Індыі Камасутру ў завёз яе ў Эўропу, ў Брытанію. Навукоўцы Брытаніі палічылі яе старажытным творам. Гэта дапамагло ўратаваць Камасутру ад зьнішчэньня, бо йначай яе палічылі непрыстойным творам і зьнішчылі.

Невядома час стварэньня першае порнастужкі ў Індыі. У краіне неіснуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў краіне вырабляецца і распаўсюджваецца празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі».

Рынак краіны мае ўсе віды порна:

Удзел у ММ, ЖЖ і скоталожніцтва не выдзяляецца асобна ад іншых відаў порнавырабаў, як у блізкім Іране. Права Індыі ў дачыненьні парнаграфіі падобнае да эўрапейскага права й шкодзіць прадпрымальнікаў пры іх спробах стварыць прамысловую вытворчасьць порнавырабаў.

Запіс плоцевага чыну МЖ для прагляду для ўласнага прагляду некараецца. Замужняя жанчына можа чыніць плоцкія дзеяньні не са сваім мужам, а запіс аб тым ня будзе караным. Незамужняя жанчына чыніць плоцкія дзеяньні з мужчынам, то яны ня будуць пакараныя дзяржаваю.

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ ЖЖ
^ Савіта Бхабхі на БЗФІ

[1] ЖЖ

[2] Савіта Бхабхі на БЗФІ

[1]

[2]