Нітарт
Нітарт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Нітарт лац. Nitart | |
| Nithart | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Nieth + Hart |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Hartnid |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нітарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьНітарт, пазьней Нітэрт (Nithart, Nitart, Nietert) і Гартнід (Hartnid) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -нед- (-нет-, -ніт-) (імёны ліцьвінаў Нітар, Нетымер, Гінет; германскія імёны Nieter, Nitimerus, Genet) паходзіць ад гоцкага neiþa 'злосьць, варожасьць'[2], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[3][4].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Nitart (Nitert, Nietart[5])[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Nitortt (1800—1812 гады)[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 756, 1159.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 420.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 179, 182.
- ^ Mickienė I., Černiauskaitė A. Įvardijimai XIX amžiaus pradžioje: Telšių bažnyčios gimimo metrikų studija // Lituanistica. Nr. 3, 2014. P. 171.