Нецечка
Не́цечка (Нецеч, Няцеч, Няцеча, Пераплюйка) — рака ў Беларусі, левы прыток ракі Ператуці (басэйн Нёману). Цячэ ў Койданаўскім раёне Менскай вобласьці. Даўжыня 12 км. Плошча вадазбору 32 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 3,4‰.
| Нецечка лац. Niciečka | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля ўрочышча Макаўцаў |
| Вусьце | Ператуць |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Менская вобласьць |
| Даўжыня | 12 км |
| Плошча басэйну | 32 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 3,4‰ |
Агульныя зьвесткі
рэдагавацьПачынаецца на паўночным усходзе ад урочышча Макаўчыцаў (былая вёска, якая ўвайшла ў склад Койданава), цячэ ў межах Менскага ўзвышша, праз Койданаў, дзе прымае размаітыя гарадзкія сьцёкі, упадае ў Ператуць на захад ад в. Клыпаўчыны. На працягу 6 км мае каналізаванае рэчышча (ад паўднёвай ускраіны Койданава да вусьця), прымае сьцёк з мэліярацыйных каналаў[1]. Існуе вадасховішча ля раённай лякарні, якое мае назву возера Дзяржынскае і сажалка ў межах Койданава, якая належала былому калгасу. Праз раку пралягаюць трасы Р-42 (на Заслаўе) і М-1 (на Берасьце), а таксама чыгунка на Берасьце[2].
11 кастрычніка 2008 году адбылося сьвята «Дзень ракі» пад лёзунгам «Наша рэчка — Няцечка!»[3].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 269.
- ^ Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. С. 16.
- ^ Паказала нораў і Няцечка. // «Сьцяг кастрычніка» (Дзяржынск), 27 сакавіка 2010 г.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 269.
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 4: Недалька ― Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — 598 с.