Натальля Варлей

Ната́льля Ўладзімераўна Варле́й (нарадзілася 22 чэрвеня 1947, Канстанца, Румынія) — савецкая і расейская акторка тэатру й кіно. заслужаная артыстка РСФСР (1989), ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расеі.

Натальля Варлей
па-расейску: Наталья Владимировна Варлей
Дата нараджэньня	22 чэрвеня 1947
Месца нараджэньня	Канстанца, Румынія
Грамадзянства	СССР, Расея
Месца вучобы	Дзяржаўнае вучылішча цыркавога і эстраднага мастацтва[d] (1965) Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна[d] (1971) Літаратурны інстытут імя Горкага[d]
Занятак	акторка
Навуковая сфэра	паэзія
Месца працы	Маскоўскі драматычны тэатар імя Станіслаўскага[d]
Гады дзейнасьці	1966 — цяпер
Маці	Ariadna Sergeevna Seniavina[d]
Дзеці	Alexander Varley[d]
Узнагароды	дзяржаўная прэмія РСФСР імя Н. К. Крупскай[d] (1982)
IMDb	ID nm0890046
Сайт	natalyavarley.ru
Натальля Варлей у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Натальля Варлей нарадзілася 22 чэрвеня 1947 году ў румынскім месьце Канстанца. Бацька Ўладзімер Віктаравіч — капітан дальняга плаваньня, маці — Арыядна Сяргееўна.

Вучылася ў мурманскай школе. Напрыканцы 1950-х сям’я пераехала ў Маскву. Скончыла акрабатычнае аддзяленьне Дзяржаўнае вучэльні цыркавога і эстраднага мастацтва (1965), працавала эквілібрысткай у трупе Маскоўскага цырку на Цьвятным бульвары.

У 1966 годзе падчас аднаго з выступаў яе заўважыў рэжысэр Адэскай кінастудыі Георгі Юнгвальд-Хількевіч і прапанаваў зьняцца ў сваім новым фільме «Формула вясёлкі». Усесаюзную вядомасьць Варлей атрымала ўжо пасьля свайго наступнага фільму «Каўкаская палоньніца, або Новыя прыгоды Шурыка».

Да 1967 году працавала эквілібрысткай Маскоўскага дзяржаўнага цырку. У 1971 годзе скончыла Тэатральную вучэльню імя Б. В. Шчукіна(ru). У 1971—1978 гадах была акторкай Маскоўскага драматычнага тэатру імя К. С. Станіслаўскага(ru).

У 1971 годзе выйшла замуж за Ўладзімера Ціханава(ru), сына Вячаслава Ціханава.

У 1980-х паступіла ў Літаратурны інстытут(ru).

Прэміі і ўзнагароды

• Ордэн сяброўства (30 ліпеня 2010 году)
• Ляўрэатка Дзяржаўнае прэміі РСФСР (за фільм «Ня хочу быць дарослым»)

Фільмаграфія

Н. У. Варлей у спэктаклі «Чэчні старога казла» на сцэне Северадзьвінскага тэатру драмы

1. 1966 — «Формула вясёлкі»
2. 1966 — «Кавказская пленница, или Новые приключения Шурика»
3. 1967 — «Вий»
4. 1969 — «Золото»
5. 1970 — «Бег»
6. 1971 — «12 стульев»
7. 1971 — «Семь невест ефрейтора Збруева»
8. 1972 — «Чёрные сухари»
9. 1973 — «Мегрэ и человек на скамейке»
10. 1974 — «Дмитрий Кантемир»
11. 1974 — «Три дня в Москве»
12. 1975 — «Весна двадцать девятого»
13. 1975 — «Большой аттракцион»
14. 1976 — «Соло для слона с оркестром»
15. 1979 — «Сегодня или никогда»
16. 1980 — «Клоун»
17. 1980 — «Мой папа — идеалист»
18. 1981 — «Старые письма»
19. 1981 — «Переходный возраст»
20. 1981 — «Единственный мужчина»
21. 1982 — «Не ждали, не гадали?»
22. 1982 — «Не хочу быть взрослым»
23. 1983 — «Талисман»
24. 1984 — «Нам не дано предугадать»
25. 1984 — «Гостья из будущего»
26. 1984 — «Огненные дороги»
27. 1986 — «Посторонним вход разрешён»
28. 1989 — «Ошибки юности»
29. 1992 — «Чужая игра»
30. 1993 — «Маленькие человечки Большевистского переулка, или Хочу пива»
31. 1994 — «Волшебник Изумрудного города»
32. 1997 — «Старые песни о главном 2»
33. 2005 — «12 месяцев»
34. 2005 — «Оскар»
35. 2006 — «1-й Скорый»
36. 2006 — «Волкодав из рода Серых Псов»

Вонкавыя спасылкі

Натальля Варлей — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Біяграфия (рас.) на peoples.ru
• Інтэрвію Натальлі Варлей (рас.)
• Біяграфія (рас.) на rusactors.ru