Міркель
Міркель (Міркуль, Мэркель, Мэрхель), Мархіль (Маркель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Міркель лац. Mirkiel | |
| Merkel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Marcho + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Мэркель, Мэрхель, Мархіль, Маркель, Міркуль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Міркель» | |
Паходжаньне
рэдагавацьМархіла, пазьней Мэркіль або Мэркель (Marchilo, Merkil[1], Merkel[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -марх- (-марк-, -мерк-) паходзіць ад гоцкага marh 'конь'[4]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Маркальд, Маргер. Адзначаліся германскія імёны Marcold, Margger.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў March, Merkiel (Markiel), Merkelinus (Merklinus), Markwal, Markward[5].
У 1623 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Georgius Marck, Insterburgensis Borussus, у 1649 годзе — Christophorus Marquardt, Salfeldensis Borussus[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: бояр нашых Жыжморского повету… а в Добка Миркелевича, а в братаничов его, Богдана а Кгрикгора Ходкевичовъ (4 сьнежня 1517 году)[7]; Балтромей Мирклевичъ (1567 год)[8]; Merkielewicz (9 лютага 1784 году)[9]; Magdalena Markiel (1798 год)[10]; Georgium Merkiel (24 ліпеня 1800 году)[9]; Krystyna Marchil (1801 год)[10][a].
Носьбіты
рэдагаваць- Добка Міркелевіч — жыжмарскі баярын, які ўпамінаецца ў 1517 годзе
- Мацьвей Меркель — селянін з ваколіцаў Шаўляў, які меў у валоданьні зямлю на 1889 год[13]
Мэркелі (Merkiel) і Міркулевічы (Mirkulewicz) — літоўскія шляхецкія роды зь Вільні[14].
Мэрхелевічы або Мэрхілевічы (Merchelewicz, Merchilewicz[15]) гербу Рудніца — літоўскі шляхецкі род[16].
Маркуловічы (Markułowicz) — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[17].
На 1903 год існавалі сялібы: Маркелішкі ў Вількамірскім павеце і Меркелішкі ў Расенскім павеце Ковенскай губэрні[18].
Назву Мірклішкі маюць вёскі на гістарычнай Ашмяншчыне.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Таксама:
- Маргун (адзанчалася старажытнае германскае імя Marchuni[11]): на гістарычнай Ашмяншчыне існавала вёска Маргунішкі[12]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Reichert H. Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 8, 22, 54.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 48.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 990, 1095.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 170.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 269, 508.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P 379.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 612.
- ^ а б M, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ а б 6,"asc"&searchtable=&rpp2=50 Antolepty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ S. 1095.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. Gmina wiejska Święciany, Radzima.net
- ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 300.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 654, 664.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 202.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 237.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 8. — Warszawa, 1937. S. 165.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 119, 564.