Мэша Сэлімавіч

югаслаўскі пісьменьнік

Мэхмэд Мэша Сэлімавіч (па-басьнійску: Mehmed Meša Selimović, па-сэрбску: Мехмед "Меша" Селимовић, 26 красавіка 1910, Тузла — 11 ліпеня 1982, Бялград) — басьнійскі, сэрбскі і югаслаўскі пісьменьнік, адзін з найвыбітнейшых празаікаў 20 стагодзьдзя ва Ўсходняй Эўропе. Пісаў на сэрбскахарвацкай мове, і ягоны дыялект тагачаснай сэрбска-харвацкай значна паўплываў на норму сучаснай басьнійскай літаратурнай мовы.

Мэша Сэлімавіч
па-басьнійску: Mehmed Meša Selimović
па-сэрбску: Мехмед "Меша" Селимовић
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 26 красавіка 1910
Тузла
Памёр 11 ліпеня 1982
Бялград
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік
Мова сэрбскахарвацкая
Узнагароды

Творчасьць

рэдагаваць
  • «Uvrijeđeni čovjek» («Абражаны чалавек») (1947)
  • «Prva četa» («Першы атрад») (1950)
  • «Tuđa zemlja» («Чужая зямля») (1957)
  • «Noć i jutra» («Ноч і раніцы») (сцэнар) (1958)
  • «Tišine» («Цішыні») (1961)
  • «Magla i mjesečina» («Туман і месячнае сьвятло») (1965)
  • «Eseji i ogledi» («Эсэ і нарысы») (1966)
  • «Derviš i smrt» («Дэрвіш і сьмерць») (1966)
  • «Za i protiv Vuka» («За і супраць Вука») (1967)
  • «Tvrđava» («Крэпасьць») (1970)
  • «Ostrvo» («Востраў») (1974)
  • «Krug» («Кола») (1983)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Мэша Сэлімавічсховішча мультымэдыйных матэрыялаў