Мэгаба́йт (Мбайт, МБ) — адзінка вымярэньня колькасьці інфармацыі, роўная 1 048 576 (220) стандартным (8-бітным) байтам або 1024 кілябайтам. Ужываецца для ўказаньня аб’ёму памяці ў розных электронных прыладах.

Вымярэньні ў байтах
Дзесятковая прыстаўка Двайковая прыстаўка
Назва Знак Ступень Назва Знак Ступень
  МЭК ДАСТ  
байт B 100 байт B байт 20
кілябайт kB 103 кібібайт KiB Кбайт 210
мэгабайт MB 106 мэбібайт MiB Мбайт 220
гігабайт GB 109 гібібайт GiB Гбайт 230
тэрабайт TB 1012 тэбібайт TiB Тбайт 240
пэтабайт PB 1015 пэбібайт PiB Пбайт 250
эксабайт EB 1018 эксьбібайт EiB Эбайт 260
зэтабайт ZB 1021 зэбібайт ZiB Збайт 270
ётабайт YB 1024 ёбібайт YiB Ёбайт 280

Няправільнасьць назвы

рэдагаваць

Назва «Мэгабайт» распаўсюджаная, але не адпавядае ДАСТ 8.417-2002, дзе прыстаўка мэга- азначае множаньне на 1 000 000, а не 1 048 576. Гэтым становішчам карыстаюцца некаторыя карпарацыі, якія вырабляюць цьвёрдыя дыскі, і якія пры маркіроўцы сваіх вырабаў пад мэгабайтам разумеюць 1 000 000 байт, а пад гігабайтам — 1 000 000 000 байт. Для 220 прапаноўваецца двайковая прыстаўка мэбі-.

Варыянты

рэдагаваць

Вытворцы CD, DVD і кампутарных дыскет, разумеюць пад мэгабайтам 1 024 000 байтаў. Такім чынам, дыскета, на якой паказаны аб’ём 1,44 Мбайт, на самай справе месьціць толькі 1440 Кбайт, гэта значыць 1,41 Мбайт у звычайным разуменьні.

У сувязі з гэтым атрымалася, што мэгабайт бывае кароткім, сярэднім і доўгім:

  • кароткі — 1 000 000 байтаў
  • сярэдні — 1 024 000 байтаў
  • доўгі — 1 048 576 байтаў

Глядзіце таксама

рэдагаваць