Мечыслаў Карловіч
Мечыслаў Карловіч (11 сьнежня 1876, Вішнева, Сьвянцянскі павет, Віленская губэрня — 8 лютага 1909, горы Татры) — кампазытар і дырыгент. Вядомасьць атрымаў дзякуючы сваім песьням і сымфанічным кампазыцыям. Творчасьць адносяць да плыні позьняга рамантызму. Аматар Татраў, фатограф і публіцыст.
 | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 11 сьнежня 1876 Вішнева, Сьвянцянскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
|
| Памёр | 8 лютага 1909.svg){kind=small} |
| Пахаваны | |
| Род | Карловічы |
| Бацькі | Ян Аляксандар Карловіч Ірэна Сулістроўская |
| Рэлігія | рыма-каталік |
| Дзейнасьць | дырыгент, кампазытар, журналіст, фатограф, альпініст |
БіяграфіяРэдагаваць
Нарадзіўся ў Вішневе (цяпер у Смаргонскім раёне Гарадзенскай вобласьці). Вішнева ў той час належала яго бацькам. Быў сынам Ірэны Сулістроўскай і Яна Аляксандра Карловіча, выбітнага этноляга і мовазнаўцы. Шэсьць гадоў ад нараджэньня пражыў на радзіме. У 1882 Карловічы прадалі маёнтак і пераехалі спачатку ў Гайдэльбэрг, потым у Прагу і Дрэздэн, а ў 1887 пасяліліся ў Варшаве. Мечыслаў зь дзяцінства выхоўваўся ў музычнай атмасфэры, з шасьці гадоў навучаўся ігры на скрыпцы. Падчас побыту ў Празе і Дрэздэне пазнаёміўся з сымфанічнай музыкай і опэрай. У Варшаве ён працягваў навучацца музыцы, а таксама паступіў у Варшаўскі ўнівэрсытэт (натуральныя навукі), а потым вывучаў філязофію ў Бэрліне. Ужо падчас навучаньня пачаў пісаць музыку. Таксама займаўся музычнай публіцыстыкай і напісаньнем нарысаў па альпінізму. Па вяртаньні ў Варшаву ў 1901 закончыў унівэрсытэт. У 1903 у рамках Варшаўскага музычнага таварыства заснаваў скрыпкавы аркестар. Апошнія гады жыцьця правёў у мястэчку Закапанэ. Сымфанічная паэма Карловіча пад назвай «Літоўская рапсодыя» цалкам заснаваная на матэрыяле беларускіх народных сьпеваў. Мэлёдыя беларускай жалобнай песьні таксама была скарыстана ім у сымфанічнай паэме «Адвечныя песьні». Трагічна загінуў у Татрах падчас раптоўнага сыходу лавіны. Пахаваны на Павянзкоўскіх могілках ў Варшаве.
КрыніцыРэдагаваць
ЛітаратураРэдагаваць
- Ірына Шумская. Мечыслаў Карловіч: забыты беларускі геній. — Менск: Харвест, 2013. — 61 с. — (100 выдатных дзеячаў беларускай культуры). — 1500 ас.
- Ірына Шумская. Партрэт забытага генія. Да 135-годдзя Мечыслава Карловіча. // Роднае слова. — Мн.: 2011. — № 11 (287). — С. 81—85.
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
Мечыслаў Карловіч — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- А. Мальдис. «Отец симфонизма»(недаступная спасылка) (рас.)
- І. Шумская. Партрэта забытага генія (бел.)
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |