Манар
Манар — мужчынскае імя.
| Манар лац. Manar | |
| Manari | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Mann + Hari |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Герман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Манар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьМанэр або Манар (Manerius, Manarius[1], Manahari) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) паходзіць ад гоцкага manna[2], германскага man 'чалавек'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Anna Monarewicz (1859 год)[8].
Носьбіты
рэдагавацьУ канцы XVIII ст. на гістарычнай Полаччыне адзначаўся шляхецкі род Манаровічаў[9].
Манрэвічы (Monrewicz) гербу Сьлізень — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Цельшаў[10].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Felder E. Die Personennamen auf den merowingischen Münzen der Bibliothèque nationale de France. — München, 2003. S. 204.
- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 407.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kietowiszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Анішчанка Я. Шляхецкія ваколіцы ўсходнебеларускіх губерняў 1783—1785 і 1798—1799 // Годнасьць. № 1 (3), 1997. С. 30.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 4. — Rzeszów, 2001. S. 207.