Маства
Маства́, у верхняй і сярэдняй плыні мае назву Льва (укр. Льва, Моства) — рака ў Беларусі і Ўкраіне, левы прыток ракі Сьцьвігі (басэйн Дняпра). Цячэ ў Столінскім раёне Берасьцейскай вобласьці, Ракітнаўскім і Дубровіцкім раёнах Ровенскай вобласьці. Даўжыня 172 км (у межах Беларусі 80 км). Плошча вадазбору 2400 км² (на тэрыторыі Беларусі 800 км²). Выдатак вады ў вусьці 10,1 м³/с. Агульны спад ракі 64 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,37‰, у Беларусі 0,01%.
Маства лац. Mastva | |
Льва на Прыпяцкім Палесьсі | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Выток | Ракітнаўскі раён, Украіна |
Вусьце | Сьцьвіга |
Краіны басэйну | Беларусь, Украіна |
Вобласьці | Ровенская вобласьць і Столінскі раён |
Даўжыня | 172 км |
Сярэднегадавы сьцёк | 10,1 м³/с |
Плошча басэйну | 2400 км² |
Нахіл воднай паверхні | 0,37 ‰ |
Асноўныя прытокі
рэдагаваць- Правыя: Гнойніца (Украіна), Мышанка і Лесавая Рэчка (Беларусь)
Агульныя зьвесткі
рэдагавацьПачынаецца ў Ракітнаўскім раёне на вышыні 190 м над узроўнем мора. Цячэ нізінай Прыпяцкім Палесьсем, вусьце каля вёскі Кароцічаў Столінскага раёну.
Даліна невыразная, у верхняй плыні месцамі трапэцападобная. Абалона двухбаковая (шырыня 0,3—5 км), пераважна забалочаная. Рэчышча мерна зьвілістае, разгалінаванае, у ніжняй плыні каналізаванае[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 242.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.