Лукішкі (Віцебск)
Лукішкі — гістарычная мясцовасьць Віцебску, на левым беразе ракі Дзьвіны пры ўтоку ў яе ракі Лучосы.
.jpg)
Назва
рэдагаваць.jpg)
Лука — руская форма грэцкага імя Loukas[1][2].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].
Гісторыя
рэдагавацьУ 1596 годзе ваявода віцебскі Мікалай Сапега перадаў месту Віцебску маёнтак Лукішкі разам зь пяцьцю сёламі[6].
На 1906 год у маёнтку Лукішках было 4 двары і 22 жыхары[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Суперанская А. В. Словарь русских личных имён: Сравнение. Происхождение. Написание. — М.: Айрис-пресс, 2005. С. 147.
- ^ Етимологічний словник української мови. Т. 3. — К., 1989. С. 303.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Копысский З. Ю. Социально-политическое развитие городов Белоруссии в XVI — первой половине XVII в. — Мн., 1975.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 44.