Лукомскае ўзвышша
Луко́мскае ўзвы́шша — узвышша на паўднёвым усходзе Вушацка-Лепельскага ўзвышша. Займае частку Лепельскага і Чашніцкага раёнаў Віцебскай вобласьці. Працягнулася з поўначы на поўдзень на 20 км, з захаду на ўсход — ад 6 да 24 км. Найвышэйшы пункт 279 м над узроўнем мора (за 6 км на паўночны ўсход ад вёскі Новыя Валосавічы Лепельскага раёну).
| Лукомскае ўзвышша | |
| Разьмяшчэньне | |
|---|---|
| Краіна | |
| Каардынаты | Памылка Lua у Модуль:Вікізьвесткі на радку 797: Спроба запісаць глябальную coord_mod. |
У фармаваньні паўднёвай часткі ўзвышша асноўную ролю адыграў сожаўскі ледавік, на паўночную частку ўзвышша паўплываў таксама й паазерскі ледавік. Марэнавы матэрыял узвышша па схілах укрыты маламагутным (0,5 м) покрывам лёсападобных суглінкаў. Рэльеф у цэнтры і на ўсходзе сярэдняўзгорысты і буйнаўзгорысты, у заходняй частцы дробнаўзгорысты, месцамі плятопадобны з ваганьнямі адносных вышыняў да 5 — 10 м.
Па ўзвышшы цякуць невялікія рэкі, што належаць да басэйну Заходняй Дзьвіны. Азёры: Турыцкае, Сарочынскае, Сьлідзец.
Пад лесам каля 20% тэрыторыі ўзвышша.
Літаратура рэдагаваць
- Лукомскае ўзвышша // Геаграфія Беларусі: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Л. В. Казлоўская і інш. — Мн., 1992.— 382 с. С. 60.