Лодар

мужчынскае асабістае імя

Лодар, Лотар — мужчынскае імя.

Lodhari
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Lodo + Hari
Іншыя формы
Варыянт(ы) Лотар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Лодар»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Лодар, Лодара або Лотар, пазьней Лёдэр (Hlodar, Lodhari, Lodara[1], Lotar, Loder[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова хлод- (лод-, лот-) (імёны ліцьвінаў Лодальд, Лодвік, Лодвін; германскія імёны Lodoald, Lodwich, Lodwin) паходзіць ад германскага hluþa, hluda 'слаўны'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Luder[8].

У Польшчы ў 1647 годзе і ў XVIII ст. адзначалася прозьвішча Loder[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в ыменичу его Мойшакгольском… подданных служба, то есть: Ян Амброжеевичъ Лодарович зъ жоною, зъ сынми двема — Мисем а Павломъ, а дочкою Едвигою, пол служ’бы. А Юр’и Матовичъ Лодаровичъ ковал зъ жоною и братя его Станислав, Адам Матовичы и четверты брат их Янъ Матович (15 лістапада 1603 году)[10]; людей служба одна, на которой мешкают Ян Амброжеевич Лодарович з братанками Юр’ем ковалем, Стасем а Адамом Матовичами и з жонами их, а брат их Янъ Лодорович Матович (2 чэрвеня 1605 году)[11].

Носьбіты рэдагаваць

Латарэвічы (Łatarewicz) — прыгонныя зь вёскі Сьціганяў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[12].

Глядзіце таксама рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 150.
  2. ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 49.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 852—853.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 164.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 165.
  9. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 361.
  10. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 9.
  11. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 35.
  12. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 329.