Лодар
Лодар, Лотар — мужчынскае імя.
| Лодар лац. Łodar | |
| Lodhari | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Lodo + Hari |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Лотар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лодар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЛодар, Лодара або Лотар, пазьней Лёдэр (Hlodar, Lodhari, Lodara[1], Lotar, Loder[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова хлод- (лод-, лот-) (імёны ліцьвінаў Лодальд, Лодвік, Лодвін; германскія імёны Lodoald, Lodwich, Lodwin) паходзіць ад германскага hluþa, hluda 'слаўны'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Luder[8].
У Польшчы ў 1647 годзе і ў XVIII ст. адзначалася прозьвішча Loder[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в ыменичу его Мойшакгольском… подданных служба, то есть: Ян Амброжеевичъ Лодарович зъ жоною, зъ сынми двема — Мисем а Павломъ, а дочкою Едвигою, пол служ’бы. А Юр’и Матовичъ Лодаровичъ ковал зъ жоною и братя его Станислав, Адам Матовичы и четверты брат их Янъ Матович (15 лістапада 1603 году)[10]; людей служба одна, на которой мешкают Ян Амброжеевич Лодарович з братанками Юр’ем ковалем, Стасем а Адамом Матовичами и з жонами их, а брат их Янъ Лодорович Матович (2 чэрвеня 1605 году)[11].
Носьбіты
рэдагавацьЛатарэвічы (Łatarewicz) — прыгонныя зь вёскі Сьціганяў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[12].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 150.
- ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 49.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 852—853.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 164.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 165.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 361.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 9.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 35.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 329.