Леў Клейн

Леў Самуілавіч Клейн (1 ліпеня 1927, Віцебск — 7 лістапада 2019) — савецкі і расейскі археоляг, дасьледчык Верхняга Панямоньня.

Леў Клейн
па-расейску: Лев Самуилович Клейн
Дата нараджэньня	1 ліпеня 1927(1927-07-01)
Месца нараджэньня	Віцебск, БССР, СССР
Дата сьмерці	7 лістапада 2019(2019-11-07) (92 гады)
Месца сьмерці	Санкт-Пецярбург, Расея
Месца вучобы	Інстытут гісторыі СПбДзУ[d] Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Занятак	антраполяг, археоляг, даследчык дагістарычнай эпохі, гісторык, культурны антраполяг, філёляг
Навуковая сфэра	археалёгія, культурная антрапалёгія, філялёгія, гісторыя навукі[d] і archaeological theory[d]
Месца працы	Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт Эўрапейскі ўнівэрсытэт у Санкт-Пецярбургу[d]
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук і honoris causa[d]
Навуковы кіраўнік	Уладзімер Проп[d] і Міхаіл Артамонаў[d]
Вучні	Вадзім Бачкароў[d], Аляксей Кавалёў[d], Аляксандар Козінцаў[d], Глеб Лебедзеў[d], Яўген Носаў[d], Марк Шчукін[d] і Q24025527?
Маці	Ася Майсееўна Клейн[d]
Сайт	klejn.archaeology.ru
Леў Клейн у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

У 1951 скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт, у якім у 1960—1981 працаваў на катэдры археалёгіі. У 1990—1992 чытаў лекцыі ў замежных унівэрсытэтах.

Дасьледаваў пытаньні паходжаньня славянаў і іншых народаў, славянскую паганскую рэлігію, праблемы тэарэтычнай археалёгіі. У 1948 удзельнічаў у раскопках Менску, у 1955—1956, 1958 абсьледаваў стаянкі каменнага веку заходняй часткі Верхняга Панямоньня.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.