Ласток
Ласто́к (беларускай лацінкай: Łastok) — лесьнічоўка ў Стаўпецкім раёне Менскай вобласьці, адна з мэмарыяльных сядзібаў Якуба Коласа. Аддалена на 4 км ад Сьверынава і на 10 км ад Мікалаеўшчыны.
.jpg)
|
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 613Б000607 |
Адзіная зь мэмарыяльных сядзібаў Якуба Коласа, якая цалкам захавалася да нашых дзён.
Сям’я радзівілаўскага лясьніка Міхася Міцкевіча пераехала ў Ласток зь Мікалаеўскай лясной каморы ў 1885 годзе і пражыла да 1890 году, калі лясьніка перавялі ў Альбуць. У першапачатковым выглядзе захаваліся хата, гумно, хлеў і склеп. У 1997 годзе ў Ластку створана экспазыцыя, прысьвечаная паэме «Сымон-музыка». У ёй выстаўляюцца дакумэнты, фатаздымкі, зьвязаныя з паэтам, а таксама вырабы народных майстроў Стаўпеччыны[1].
Ласток узгаданы Коласам у аўтабіяграфіі, паэме «Новая зямля», апавяданьні «Грушы-сапяжанкі».